شیوا حریری: بهار که باشد، بوی گل می‌آید و بوی جوانه‌های تازه بر درخت. می‌شود رد بو را گرفت و راه افتاد، از کوه و دشت و جاده گذشت و به گل رسید، به محلات، بزرگ‌ترین بازار گل ایران.

می‌شود راه را کج کرد و از دلیجان و نراق هم گذشت. این‌جا استان مرکزی است، در مرکز ایران. منطقه‌ای در تلاقی کوه‌های البرز و زاگرس که با گل‌ها و میوه‌ها و معدن سنگ‌هایش شهرت دارد. این‌جا می‌شود به کوه‌ها نگاه کرد. می‌شود زیر سایه‌ی درختان چنار قدم زد و...

* * *

می‌گویند محلات، هلند ایران است. به‌خاطر این‌همه گل می‌گویند. به‌خاطر این‌همه تنوع؛ داوودی و کاکتوس و حُسن‌یوسف و شمعدانی، گلایل و میخک و زنبق و ارکیده و... یعنی هرچه بخواهی!

عکس: خبرگزاری فارس/ مهدی مریزاد

 

این فرش با نقشی براساس فرش‌های سنتی با گل‌های رز، داوودی، کوکب، آهار و ابری نقره‌‌‏ای در پارک جنگلی محلات بافته شد و آبان‌ پارسال، هم‌زمان با عید غدیر از آن رونمایی شد.

عکس: فتو محلات

 

این درخت چنار ۱۱۵۰‌ساله است و این‌جا میدان چنار محلات است. محلات به کوچه‌باغ‌هایش شهرت دارد.

عکس: رکسانا خوش‌روش

 

    آتشکده‌ی آتشکوه نشان می‌دهد که این منطقه در روزگار ساسانی رونق زیادی داشته است. این‌جا اتاقی سرپوشیده بوده و محل برافروختن آتش. این‌ آتشکده در منطقه‌ی «نیم‌ور» قرار دارد و نیم‌ور هم، نزدیک محلات است.

عکس:خبرگزاری مهر/ محمد وروانی فراهانی

 

یخچال نیم‌ور هم دیدنی است. در زمستان آب قنات را به گودال‌هایی هدایت می‌کردند و پس از یخ‌ بستن، یخ‌ها را در این‌جا، که عایق‌کاری شده بود، نگه‌داری می‌کردند برای تابستان. این بنا از دوره‌ی قاجار به جا مانده است.

عکس: سایت ملک اراک

 

چشم‌انداز کوه اُل منظره‌ای آشناست در نراق. این نام از قلعه‌ای باستانی بر این کوه باقی‌مانده است.

عکس: سایت دوچرخه‌ها

 

شمس‌السلطنه نام بازار قدیمی نراق است و ساخت آن را به دوره‌ی قاجار نسبت می‌دهند. معماری این بنا مانند دیگر بازارهای این دوره است؛ سقف‌های گنبدی و ضربی آجری، دیوارهای آجری و تیمچه‌ها و حجره‌ها. و البته بسیار زیباست.

عکس: خبرگزاری مهر/ محمد وروانی فراهانی

 

اَلگ (هلوی محلی) یا آلو یا گلابی خشک با مغزی از گردوی آسیاب‌شده و خاک‌قند می‌شود جوزقند؛ شیرینی مشهور نراق.

عکس: سایت نگاه

 

نخل‌گردانی از رسم‌های عاشورایی در بسیاری از نقاط ایران است. سازه‌ای چوبی که بیش‌تر شبیه درخت سرو است و آن را به‌عنوان نمادی از تابوت امام‌ حسین‌ع شبیه می‌گیرند. معمولاً آن را در تکیه‌ نگه می‌دارند و در روز عاشورا در شهر می‌گردانند.

عکس: سایت نراق نیوز

 

این دو ستون بلندبالا از روزگار اشکانی تا امروز همین‌جا ایستاده‌اند. در بازمانده‌ی معبدی کهن. این‌جا خورهه است، روستایی کهن. با آثاری از دوره‌های مختلف؛ سلوکی، اشکانی و اسلامی.

عکس: مهبد فروزان

 

    در پناهگاه حیات‌وحش جاسب (در شمال نراق) جانوران گوناگونی زندگی می‌کنند؛ جانورانی چون قوچ و میش، گرگ، روباه، خرگوش، گراز، خارپشت، کبک، تیهو، بلدرچین، قمری، سبز قبا و این کوکرهای شکم‌سیاه که آب را در پرهایشان ذخیره می‌کنند و برای جوجه‌هایشان می‌برند.

عکس: سایت سی ایران

منبع: همشهری آنلاین