۲۷ اسفند ماه سال ۹۱ سازه یک فروند شناور جدید با حضور رئیس‌جمهور وقت به همراه سرلشکر فیروزآبادی و دیگر مقامات ارشد نظامی در آب‌های دریای خزر و در بندر انزلی به آب انداخته شد.
این سازه، همان نمونه پیشرفته‌تر ناوشکن جماران بود که آن روزها جماران۲ نامیده می‌شد اما بعدها به ناوشکن دماوند، تغییر نام یافت.
پیشتر، خط تولید ناوشکن جماران ۲ در اواخر سال ۸۵ در صنایع دریایی شهید تمجیدی شهرستان انزلی با نام موج ۲ افتتاح شده بود.
این ناوشکن نسبت به نمونه مشابهش که همان ناوشکن جماران است، طول بیشتر ولی در عین حال وزن کمتر و قابلیت‌های بیشتری در حوزه تجهیزات و تسلیحات، حمل نفرات و قدرت مانور و چالاکی بالایی دارد.
این شناور با قابلیت تدافع، تهاجم و رهگیری همزمان اهداف هوایی، سطحی و زیرسطحی، مسلح سامانه موشکی کروز، اژدرافکن، سامانه‌های توپ ۷۶ و ۴۰ میلیمتری، سامانه‌های پردازش راداری، رادارهای تاکتیکی سطحی و هوایی است.
مراحل ساخت سازه ناوشکن دماوند (جماران۲)
این ناوشکن همچنین مجهز به سامانه جامع مدیریت نبرد و جنگ الکترونیک بوده و قابلیت حمل بالگرد را همچون جماران ۱ داراست.
بکارگیری رادار کنترل آتش با قابلیت ردیابی جنگنده‌ها و موشک‌های کروز، به‌کارگیری سامانه کنترل مانیتورینگ به منظور کنترل و هماهنگی عملیاتی فی‌مابین موتور، شافت، پروانه و ناوبری و بکارگیری سیستم رانش با توان بالا جهت تامین سرعت بهینه شناور از نقاط برجسته این شناور است که نسبت به پروژه مشابه قبلی ارتقا یافته و بهینه‌سازی شده است.
بومی‌سازی تجهیزاتی مانند رادار هوایی، سونار فعال و غیرفعال، رادار کنترل آتش، سامانه‌های مخابرات داخلی و ... از دیگر ویژگی‌های ناوشکن دماوند اعلام شده است که مجموعه این تجهیزات به صورت بومی در سازمان‌های تابعه وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح تولید شده است.
ناوشکن پیشرفته جماران ۲ حدود ۱۰۰ متر طول و بیش از ۱۳۰۰ تن وزن دارد و از کاربردی‌ترین ناوشکن‌های موجود در دنیا به شمار می‌آید. هزینه ساخت ناوشکن جماران ۲، طبق اعلام مقامات نظامی کشورمان، یک چهارم قیمت مشابه خارجی آن است.
این ناوشکن غول‌پیکر از نظر طراحی و ساخت کاملا بومی بوده و با همکاری نزدیک حدود ۴۰۰ دانشگاه، مرکز تحقیقاتی، تولیدی و صنعتی در داخل ساخته شده و از جدیدترین تجهیزات ناوبری و سیستم‌های پیچیده دفاعی و رهگیری برخوردار است.