فرهنگ قصرياني در حالي بر تخريب‌هاي ناشي از فعاليت عمراني در رويشگاه‌هاي زاگرسي صحه مي‌گذارد كه طي 3دهه گذشته سدسازي و عبور خطوط انتقال نيرو، احداث جاده، ساخت‌وساز و تغيير كاربري و تبديل اراضي جنگلي به اراضي كشاورزي خسارات جبران‌ناپذيري به جنگل‌هاي زاگرسي وارد كرده است؛ براي نمونه، ساخت سد كارون 4 و آبگيري آن باعث مدفون شدن 2200هكتار از رويشگاه‌هاي زاگرسي و نابودي بيش از 200هزار بلوط كهنسال شده است. سال 88 نيز 14هزار بلوط كهنسال طي 2روز در منطقه دنا براي عبور لوله گاز قلع و قمع شد و اكنون پديده خشكيدگي (زوال) بلوط‌ها بلاي جان اين رويشگاه‌ها شده است؛ پديده‌اي كه بنا به اعلام كارشناسان، مديريت غلط منابع آب، سهم قابل توجهي در بروز و ظهور آن دارد.
به گزارش دبيرخانه طرح حفاظت از تنوع زيستي زاگرس مركزي، فرهنگ قصرياني، مديركل دفتر زيستگاه‌ها و امورمناطق در نخستين كارگاه تدوين سند ملي مديريت جامع كوهستان زاگرس مركزي گفت كه 16استان كشور به نوعي درگير با اكوسيستم زاگرس هستند ولي متأسفانه امروز مي‌بينيم كه زاگرس هم مثل ديگر اكوسيستم‌هاي طبيعي كشورمان يعني تالاب‌ها به‌شدت رو به زوال است. زماني غناي گونه‌اي در زاگرس بسيار بالا بود ولي الان دچار فرسايش ژنتيك شده‌ايم و خشكيدگي جنگل‌هاي زاگرس رو به تشديد است.
قصرياني خاطرنشان كرد كه همه ما در حفاظت از جنگل‌هاي زاگرس كوتاهي كرده‌ايم، به‌طوري‌كه امروز همه فعاليت‌هاي عمراني در جهت تخريب زاگرس انجام گرفته و هر سد و جاده و طرح توسعه‌اي در اين محدوده پياده شد زاگرس را تخريب كرد. اكوسيستم زاگرس اكوسيستمي بسيار پيچيده است و نسخه نوشتن براي اين اكوسيستم نيز به همين نسبت پيچيده است و كار هركسي نيست. اما مي‌بينيم در مورد موضوعات اينچنيني همه خود را متخصص مي‌دانند و نسخه مي‌دهند. او افزود: متأسفانه در حال حاضر بيش از يك ميليون هكتار از جنگل‌هاي زاگرس درگير پديده خشكيدگي و بيماري است.
قصرياني گفت: « وقتي در اكوسيستم زاگرس شخم زير اشكوب مي‌كنيد، دام چندين برابر ظرفيت جنگل و مرتع مي‌چرانيد، آتش‌سوزي ايجاد مي‌كنيد، بي‌حساب و‌كتاب سد و جاده مي‌سازيد، مردم هم كه در جنگل هستند و بلوط هم كه جمع‌آوري مي‌شود، چگونه انتظار داريد كه زاگرس دچار بحران خشكيدگي نباشد؟»