اخيرا رئيس دفتر بهبود تغذيه جامعه وزارت بهداشت ضمن اعلام بهبود قابل توجه شاخص‌هاي سوءتغذيه در كشور، وضعيت كنوني سوءتغذيه در ايران را تشريح كرد و گفت: نتايج آخرين مطالعه كشوري انجام شده MIDHS در سال1389 نشان مي‌دهد اگرچه در سطح كشوري كاهش قابل ملاحظه‌اي در وضعيت سوءتغذيه را شاهد هستيم اما شاخص‌هاي كوتاه‌قدي و كم‌وزني در برخي استان‌ها و مناطق محروم كشور تقريبا دوبرابر متوسط كشوري است؛
به‌عنوان مثال در استان سيستان و بلوچستان كوتاه قدي حدود 21درصد يعني سه‌برابر متوسط كشوري، در كهگيلويه و بويراحمد اين عدد 12درصد و در هرمزگان 11درصد است. به لحاظ كم وزني هم همينطور، اگرچه متوسط كشوري كم وزني كودكان زير 5سال كشور 4درصد است اين رقم در هرمزگان 12درصد و در سيستان و بلوچستان 12.9درصد است. بنابراين سوءتغذيه در كودكان زير 5سال مناطق محروم يكي از اولويت‌ها و مشكلات تغذيه‌اي شايع است كه بايد به آن پرداخته شود.
همه كودكان مبتلا به سوءتغذيه از خانواده‌هاي فقير نيستند. بسياري از خانواده‌هاي متمول به‌دليل رعايت نكردن اصول تغذيه در مورد كودكانشان، فرزنداني چاق دارند. اين خانواده‌ها دانش كافي در مورد اينكه كدام دسته از موادغذايي براي رشد و سلامت كودك ضروري است را ندارند و يا بدان اهميت نمي‌دهند. براساس همين مطالعه اخير چاقي در ميان كودكان كشور در دهه اخير دوبرابر افزايش يافته است.
آنچه در تحقيق اخير به‌دست آمده نشان مي‌دهد سوءتغذيه در دوسر طيف طبقات اجتماعي قرار دارد. از يك سو فقيراني قرار دارند كه گرفتن يارانه نيز منجر به بهبود كيفيت زندگي و سلامت آنها نشده و سوءتغذيه گريبان همه اعضاي خانواده به‌خصوص كودكان را گرفته است. از سوي ديگر ثروتمنداني قرار دارند كه زندگي مدرن و صنعتي براي آنها سلامت به ارمغان نياورده است. اگرچه وزارت بهداشت سند ملي تغذيه و امنيت غذايي را تدوين كرده و قرار است مداخلات و برنامه‌هاي خاصي در اين استان‌ها و كودكان لاغر و چاق انجام دهد اما به‌نظر مي‌رسد تدوين برنامه تا اجراي آن حداقل 3تا 5سال فاصله داشته باشد.
از آنجايي كه سن رشد فرصت كم و زودگذري است، تعجيل در اجرايي شدن برنامه‌ها و اهداف ضروري است. سوءتغذيه‌اي كه اين سه استان را دربرگرفته، آينده توسعه در اين استان‌ها را به مخاطره مي‌اندازد؛ ضمن اينكه توسعه فرايندي چند وجهي است و دسترسي اقتصادي خانوار در زمينه تأمين غذا بخشي از آن است و مواردي مانند اطلاع‌رساني درمورد اينكه چه مواد غذايي لازمه رشد است نيز بايد جزو اولويت‌هاي آموزشي باشد.