به گزارش ایرنا از روابط عمومی موسسه تحقیقات شیلات، مسیر حرکتی این رده پاها به نحوی بود که از دریا به خشکی و تا قبل از سکوی ساحلی ادامه داشت و مجددا به سمت دریا ردیابی شد.
بر اساس نتایج بدست آمده از بررسی‌های انجام شده، مشخص شد اثر و رد پا به جا مانده از سه بخش ناحیه پیشین و میانی با شباهتی به کف پای انسان ولی کمی انحناء‌دار و ناحیه دمی نسبتا ضخیم و کوتاه قابل تشخیص بوده است.
برای رد پاهای مورد نظر دو اثر راست گرد (پا چپ) و چپ گرد (پا راست) قابل تشخیص است، دامنه طول تمام رد پا با احتساب بخش دم 49-44 سانتی‌متر و میانگین فواصل اثر متوالی دو گام با یکدیگر 26 سانتی متر اندازه‌گیری و ثبت شد، عمق اثر و رد پا به جا مانده از بخش پیشین و میانی 5-3 میلی‌متر متغیر و بخش انتهایی (دم) فاقد عمق اثر قابل تشخیص بوده است.
هر چند بررسی اندازه‌گیری‌های ثبت شده و چگونگی انحنای پا چپ و راست مشخص کرد که این اثر به احتمال بسیار زیاد متعلق به یک نمونه ناشناخته است، اما در تعداد محدودی از رد پاها اختلافاتی به لحاظ فاصله گام‌های طی شده، فواصل عرضی رد پاهای قرینه با یکدیگر، طول و کشیدگی انتهای باریک دم و حتی قوس و انحنای بخش پیشین و میانی مشاهده شد.
بر اساس مطالعات انجام شده با استفاده از نرم‌افزارهای تخصصی اندازه‌گیری نسبت‌ها و ابعاد، شفاف‌سازی و تنظیم کنتراس تصاویر و همچنین بررسی منابع مرتبط با کلیدهای شناسایی رد پا حیات وحش، نوع اثر به جا مانده و رد پای مورد نظر با هیچ کدام از نمونه‌های جانوری ایران و منطقه (پستانداران، پرندگان، دوزیستان و خزندگان) و حتی انسانی (با انواع پوشش کفش به دلیل بررسی احتمال رد پا غیرجانوری) مطابقت نداشته است.
تاکنون نیز هیچگونه گزارش مستندی مبنی بر اثر جانوری و یا انسانی مشابه از داخل و خارج از کشور برای آن دریافت و ارایه نشده و به عنوان یک موضوع ابهام برانگیز باقی‌مانده است.
جزییات پژوهش انجام گرفته همراه با تصاویر متعدد، اطلاعات مربوط به اندازه های ثبت شده و ویژگی‌های اثر و ردپا و نیز مقایسه‌های انجام شده با نمونه ردپاهای احتمالی مشابه در منطقه، در قالب گزارش مستند تهیه و تنظیم شده است و موضوع شناسایی اثر و رد پا از سوی فریدون عوفی پژوهشگر و عضو هیات علمی موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور در حال بررسی و پیگیری است.