راز سال‌های گمشده لاکپشت‌های دریایی آشکار شد

• آشنایی با مجله حیوانات

براساس گزارش دیسکاوری،‌ زیست‌شناسان برای آشکار کردن جزئیات این دوران مرموز از زندگی لاک‌پشت‌های دریایی،‌در مطالعه‌ای جدید 17 لاکپشت کوچک لاگرهد یا لاکپشت سرخ را در مسیر سفر دوساله‌شان تعقیب کردند.

دانشمندان می‌گویند لاکپشت‌های کوچک پس از ورود به دریا برای چندسال ناپدید می‌شوند که این سال‌ها به سال‌های گم‌شده شهرت دارند و پس از این چندسال دوباره در زیستگاه‌هایی نزدیک به ساحل می‌توان آنها را پیدا کرد.

این لاکپشت‌های کوچک به فرستنده‌های سبک‌وزن و خورشیدی مجهز شده‌بودند که اطلاعاتی مانند درجه حرارت،‌موقعیت و حرکات لاکپشت‌ها را جمع‌آوری می‌کرد. پژوهشگران دانشگاه فلوریدا این لاکپشت‌ها را از سواحل جنوب‌شرقی فلوریدا جمع‌آوری کرده و تا 3.5 ماهگی از آنها نگهداری کردند تا ابعاد بدن آنها به اندازه‌ای برسد که توان تحمل وزن فرستنده‌ها را داشته‌باشند. فرستنده‌هایی که به لاک این موجودات وصل شدند اختلالی در شنای آنها ایجاد نمی‌کند و ممکن است بعد‌ها برای ردیابی کوسه‌های سفید مورد استفاده قرار گیرند.

محققان با استفاده از فرستنده‌های جدید خود مشاهده کردند که بچه لاکپشت‌ها در سواحل شرقی آمریکا سر از تخم بیرون آورده و خود را به جریان اقیانوسی گلف استریم سپرده و به مناطق شمالی اقیانوس اطلس می‌روند. این سیستم جریان‌های اقیانوسی سپس لاکپشت‌ها را به سوی غرب اروپا و سواحل آفریقا می‌برد و پس از آن لاکپشت‌ها دوباره به زادگاه خود بازمی‌گردند.

اما لاکپشت‌ها همیشه این چرخه به دور اقیانوس اطلس را کامل نمی‌کنند، در حقیقت بچه لاکپشت‌های سرخ به صورت انفرادی در مسیری مخصوص به‌خود اما ساعتگرد حرکت می‌کنند. فرستنده‌های ماهواره‌ای همچنین نشان دادند لاکپشت‌ها بیشتر زمان سفر خود را روی سطح آب سپری می‌کنند تا بتوانند از نور خورشید استفاده کنند. همچنین محققان دریافته‌اند لاکپشت‌ها از علف‌های دریایی به عنوان نوعی زیستگاه متحرک استفاده می‌کنند که نه‌تنها آنها را پنهان ساخته و منبع غذایی آنها به‌شمار می‌رود، بلکه آنها را گرم نگه می‌دارد. از آنجایی که لاکپشت‌ها موجوداتی خون‌سرد هستند و حرارت بدن خود را از منابع خارجی تامین می‌کنند،‌این گیاهان دریایی می‌توانند با ایجاد حرارت مازاد، متابولیسم بدن آنها را افزایش داده و منجر به رشد آنها شوند.

این یافته‌های جدید برای محافظت از لاکپشت‌های دریایی که به واسطه فعالیت‌های انسانی و ماهیگیری‌ در معرض خطر انقراض قرار گرفته‌اند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند.