والتر سالس پسر یک بانکدار و سیاستمدار برزیلی است. او در ۲۳ سالگی وارد دانشکده هنرهای دراماتیک دانشگاه‌کالیفرنیای جنوبی شد و در همین دوران با بسیاری از سینما تک‌های دو و برش ازتباط برقرار کرد.
بین سالهای ۱۹۹۸۶ تا ۱۹۹۴ والتر سالس به تولید فیلم‌های کوتاه و مستند پرداخت و سرانجام در ۳۸ سالگی اولین فیلمش؛ زندگی‌جایی‌دیگر را ساخت که در برزیل با اقبال فراوان روبرو شد.
او یکی از موفق‌ترین فیلم‌سازان آمریکای لاتین بوده‌است. سالس با کارگردانی فیلم ایستگاه مرکزی محصول ۱۹۹۸ به تثبیت رسید.درام اجتماعی او در عمده جشنواره‌های معتبر دنیا به نمایش درآمدو جوایز فراوانی نصیب برد.
ضمن اینکه ایستگاه مرکزی برزیل موفق به دریافت جایزه گلدن گلوب بهترین فیلم غیرانگلیسی‌زبان گردید. سالس با این موفقیت بیشتر به سمت و سوی سینمای مستقل رفت. در سال ۲۰۰۴ او با فیلم جاده ای خاطرات موتورسیلکت محصول ۲۰۰۴ بازهم به موفقیت رسید.
سالس حالا به همه نشان‌ها و افتخارات رسیده است. هم گلدن گلاب برده و هم بفتا و هم اینکه شیر طلایی را به خانه برده و دوبار هم نامزد دریافت اسکار شده. او سه بار هم در کن شرکت کرده . که آخرین بار با فیلم درجاده در کن ۶۵ در این فستیوال و در بخش مسابقه حضور پیداکرده‌بود.
فیلم های عمده:
سرزمین بیگانه (۱۹۹۶)
ایستگاه مرکزی (۱۹۹۸)
ماورای خورشید (۲۰۰۱)
خاطرات موتورسیلکت (۲۰۰۴)
آب تیره (۲۰۰۵)
پاریس، دوستت دارم (۲۰۰۶)
خط عبور (۲۰۰۸)
در جاده (۲۰۱۲)