داوود فتحعلی بیگی رئیس هیات مدیره انجمن تعزیه ایرانیان در گفت وگو با ایرنا، با اعلام این موضوع گفت : براساس قوانین یونسکو، هر اثر پس از ثبت جهانی درصورت عدم حفظ و نگهداری و قرار داشتن در معرض آسیب، از فهرست این سازمان خارج خواهد شد.
وی اظهار داشت: دولت موظف است از میراث معنوی و آیینی با سرمایه‌گذاری لازم محافظت و علاوه بر کمک به اجرای مداوم آن، آثار و اسناد مربوط به آن را جمع آوری و برای استفاده همگان منتشر کند.
وی گفت: امروز فقط براساس جوشش‌های فردی و علاقه‌های شخصی در کشور مجالس تعزیه و شبیه خوانی برگزار می‌شود.
این پژوهشگر عرصه تئاتر آیینی سنتی کشور افزود: فقط در روزهای خاصی در ماه‌های عزاداری، مجالس تعزیه و شبیه خوانی برگزار می‌شود و در بقیه روزهای سال آن را به فراموشی می‌سپاریم.
فتحعلی بیگی ادامه داد: 500 عنوان مستقل تعزیه و نسخه‌خوانی در کشور وجود دارد که برای اجرای تمام آنها با کمبود وقت مواجه می‌شویم.
نویسنده، پژوهشگر، مدرس و کارگردان تئاتر تاکید کرد: برای مقابله با تهدیدات از بین رفتن آیین‌های نمایشی سنتی و مذهبی در کشور باید رشته مجزای تعزیه در دانشگاه‌ها ایجاد شود.
فتحعلی بیگی افزود: در دانشکده‌های سینما و تئاتر کشور هیچگاه از تجربیات پیشکسوتان تعزیه درمورد آداب، وسایل مورد نیاز و چگونگی اجرا استفاده نمی‌شود.
رئیس هیات مدیره انجمن تعزیه ایرانیان خاطرنشان کرد: اکنون بیش از سه هزار تعزیه خوان عضو این انجمن هستند و هنوز افراد زیادی در کشور برای عضویت اقدام نکرده‌اند.
هنر نمایشی و مذهبی تعزیه در حالی در 30 آبان سال 1389 به نام ایران به ثبت جهانی رسید که کشور ترکیه نیز متقاضی ثبت جهانی این هنر آیینی مذهبی به نام خود بود.