همه چیز به روشنی در موضوع انتخابی برای روز جهانی میراث دیداری ـ شنیداری بیان شده است و آن این است که برای حفظ طولانیمدت میراث مشترک جهانی باید بیشتر فعالیت کنیم.
اسناد دیداری ـ شنیداری مانند فیلمها و برنامههای رادیویی و تلویزیونی، سابقههایی مهم از قرن 20 و 21 هستند که به حفظ حافظه مشترک همه بشریت کمک میکنند. از آنجایی که تغییر جهتهای عظیم در طول تاریخ شیوه تولید، دسترسی و مدیریت اطلاعات و منابع را دگرگون ساختهاند، اکنون حجم عظیمی از مواد دیداری ـ شنیداری از جمله ایمیلها (پستهای الکترونیک)، بلاگها، شبکههای اجتماعی و وبگاهها به شکل دیجیتالی تولید می شود و به این واسطه امروزه همه اشکال میراث دیداری ـ شنیداری به مخاطره افتاده است. میلیونها فیلم، نوارهای ویدیویی و شنیداری و دیسکها در خطر تبدیل شدن به گرد و غبار، محوشدن و در نهایت در خطر ناپدید شدن هستند.
برای رویارویی با این مشکلات لازم است ابتدا چالشها را شناسایی کنیم و سپس به ارتقا آگاهی در مورد آنها بپردازیم و اهمیت روز جهانی میراث دیداری ـ شنیداری در این مطلب نهفته است. علاوه بر آنچه بیان شد، لازم است رویکردهای جدیدتری را در ارتباط با تدوین برنامههای آرشیوی اتخاذ کنیم و مسئولان و کارکنان آرشیوها را به شیوهای تربیت کنیم که بتوانند خود را با فضای در حال تغییر سیاسی، فنآوری و فرهنگی سازگار کنند. افرادی که به شکل حرفهای در حوزه حفاظت فعالیت میکنند باید از حمایت کامل و لازم برای پاسداری از میراث مشترک دیداری ـ شنیداری بشریت بهرهمند شوند.
اهداف یادشده در سرلوحه همه فعالیتهای یونسکو در چارچوب برنامه حافظه جهانی که در سال 1992 با هدف حفظ و ترویج میراث مستند جهان از طریق اتخاذ راهبردهای بهینه در حوزه حفاظت و دسترسی تدوین شد، قرار دارند. در این برهه زمانی ما بر مجموعه جامع اسناد بینالمللیای که یونسکو برای حفاظت از میراث فرهنگی و مستند تدوین کرده است تکیه میکنیم و با ظرفیتسازی در سطوح ملی و محلی از اجرای این اسناد حمایت میکنیم. این مطلب در شرایط بحران یا در هنگام بروز بلایا اهمیت بیشتری پیدا میکند.
تلاش جمعی ما امروز متضمن بهرهمندی نسلهای آینده از میراث مشترک دیداری ـ شنیداری بشریت است. این میراث حامل دروس، اطلاعات و دانشی هستند که به اشتراکگذاردن آنها ضرورت دارد. آنها بنیان هویت و تعلقپذیری هستند، ضمن اینکه سرچشمه نوآوری و خلاقیت هم بهشمار میآیند و به طور دقیق به همین دلیل است که آرشیوها در نقش حافظان یا نگهبانان میراث جمعی ما، تا این اندازه مهم هستند. آنها متضمن حق بهرهمندی از حقیقت و «حق دانستن» هستند.
با توجه به آنچه بیان شد، من از همه دولتها دعوت میکنم تا نسبت به تقویت سیاستهای ملی خود و فراهمکردن امکان دسترسی به همه اشکال میراث دیداری ـ شنیداری و همچنین پشتیبانی از فعالیتهای تخصصی در حوزه شناسایی و حفظ مجموعههای دارای ارزش ماندگار تلاش کنند و این است پیام یونسکو در روز جهانی میراث دیداری ـ شنیداری در سال 2014.
نظر شما