براساس گزارش ديسكاوري، پژوهش‌هاي محققان دانشكده پزشكي قانوني دانشگاه پزشكي وين بر روي استخوان‌هاي به‌جا مانده از گلادياتورهاي قرن دوم ميلادي كه در سال 1993 در قبرستاني در شهر باستاني رومي اِفِسس تركيه كشف شده، بوده‌است. در آن زمان افسس پايتخت قلمرو روم در آسيا بود و بيش از 200 هزار شهروند داشت.
محققان دريافته‌اند رژيم غذايي گلادياتورهاي آن دوران با رژيم غذايي پرپروتئين ورزشكاران امروزي كاملا متفاوت بوده‌است. گلادياتورها معولا گندم، جو و حبوبات مصرف مي‌كرده‌اند. به گفته باستان‌شناسان، متون قديمي به‌جا‌مانده از آن دوران نشان مي‌دهند گلادياتورها از رژيم غذايي مخصوصي به نام گلادياتوريام ساگينام برخوردار بوده‌اند كه شامل جو و باقلا بوده‌است. ميزان مصرف جو در ميان اين گروه خاص به اندازه‌اي زياد بوده كه مردم گلادياتورها را جو خوار مي‌ناميدند.
در اين پژوهش باستان‌شناسان بقاياي اسكلت 53 نفر، از جمله 22 گلادياتور متعلق به هزار و 800 سال پيش را بررسي كردند و با استفاده از طيف‌نگاري ميزان كربن، نيتروژن، سولفور و نسبت استرانسيم(ماده شيميايي كه در خاكستر موجود است) به كلسيم را در كلاژن استخوان بدن آنها محاسبه كردند.
نتايج نشان دادند بيشتر اين افراد از رژيم غذايي گياهي برخوردار بوده‌اند و نشانه‌هاي كوچكي از مصرف لبنيات نيز در آنها ديده شد. با اين‌همه ميان گلادياتورها و افراد عادي تفاوت آشكاري آشكار شد. ميزان استرونتيوم موجود در بدن گلادياتورها نشان داد اين جنگجويان مصرف بالاي كلسيم غني از استرانسيم داشته‌اند، و اين به آن معني است كه نوشيدني خاكستر كه در متون قديمي به آنها اشاره شده، احتمالا حقيقت داشته‌است.
به گفته باستان‌شناسان، اين نوشيدني خاكستري پس از مبارزات و شايد پس از تمرين‌ها مصرف مي‌شده تا درد بدن گلادياتورها را كاهش دهد. درست مانند ورزشكاران امروزي كه پس از تمرين‌هاي شديد ورزشي، كلسيم و منيزيم را به شكل قرص مصرف مي‌كنند، گلادياتورها نيز مواد معدني بدن خود را به اين شكل تامين مي‌كرده‌اند.