براساس گزارش BBC، تاكنون ماموريت‌هاي زيادي در اطراف اين كوه‌هاي يخي كيهاني انجام گرفته، اما هيچ‌يك از آنها پيش از اين روي سطح ستاره‌هاي دنباله‌دار فرود نيامده‌اند.
فضاپيماي روزتاي آژانس فضايي اروپا خود را آماده مي‌كند تا از فاصله 20 كيلومتري كاوشگري را روي دنباله‌دار67P پرتاب كند. دستور اين عمليات تاييد‌هاي نهايي خود را دريافت كرده و تا ساعتي ديگر دستور پرتاب صادر شده و موفقيت يا عدم موفقيت اين ماموريت نيز 9 ساعت پس از آن مشخص خواهد‌شد.
درصورتي كه همه‌چيز طبق نقشه پيش رود، اين كاوشگر روباتيك كوچك كه Philae نام دارد پس از هفت ساعت پرواز، با استفاده از نيزه و پيچ‌ها موقعيت خود را روي دنباله‌دار تثبيت خواهد‌كرد.
اولين اقدام اين كاوشگر پس از فرود ارسال تصويري از محيط اطرافش به زمين خواهد‌بود، با اين همه تمامي اين ماموريت از نتيجه‌اي نامشخص برخوردار است و محققان به هيچ‌وجه نسبت به عملي شدن برنامه‌ها اطمينان ندارند.
منطقه‌اي كه براي فرود اين روبات انتخاب شده، روي ساختاري اردكي شكل قرار دارد كه به شدت ناهموار است. از اين رو ممكن است Philae در ميان صخره‌ها بيافتد، از روي يك شيب تند واژگون شود و يا حتي در ميان يك شكاف ناپديد شود.
فرد جنسن مدير پروژه روزتا در آژانس فضايي اروپا مي‌گويد با وجود تمامي اين چالش‌ها، نسبت به مثبت بودن نتيجه كار بسيار خوشبين است. به گفته وي دنباله‌دار و منطقه فرود روي آن با دقت بررسي شده‌اند و نرخ موفقيت در اين منطقه 75 درصد محاسبه شده‌است.
ايان رايت از دانشمندان ارشد پروژه كاوشگر Philae نيز نسبت به اين پروژه خوشبين است و مي‌گويد ما مي‌دانيم اين پروژه پرخطر است اما اين بخشي از هيجان برنامه‌است. اكتشاف در مكان‌هاي جديد چنين روندي دارد: وارد مكاني ناشناخته مي‌شويم و هيچ ايده‌اي از آنچه قرار است با آْن مواجه شويم نداريم.
درصورتي كه كاوشگر بتواند روي دنباله‌دار فرود بيايد، مي‌تواند از سطح آن نمونه‌برداري كند، فرايندي كه دانشمندان آن را بسيار ارزشمند مي‌دانند. دنباله‌دارها به طور قطع نشانه‌هايي از منشا ماده را كه درحدود 4.5 ميليارد سال پيش سامانه خورشيدي را تشكيل داده‌است، درخود دارند.
مركز كنترل زميني در دارمشتات آلمان در طول عمليات روزتا و Philae را از نزديك زير نظر خواهند‌داشت. فاصله 510 ميليون كيلومتري روزتا از زمين به اين معني است كه دستورهاي راديويي ارسالي از زمين نيم‌ساعت بعد از ارسال به روزتا خواهند‌رسيد.
تيم هدايت بايد روزتا را در مسيري بسيار دقيق و حساب‌شده قرار دهند تا زمينه ايجاد بهترين فرصت براي فرود در منطقه انتخاب شده اطمينان حاصل كنند.
زماني كه كاوشگر 100 كيلوگرمي از روزتا جدا شود، هيچ راهي براي تنظيمات فاصله و موقعيت وجود نخواهد داشت و اين كاوشگر همانجايي خواهد رفت كه ميدان گرانشي دنباله‌دار آن را بكشاند. اين درحالي است كه دانشمندان هيچ اطلاعاتي درباره سختي و نوع مواد سطح دنباله‌دار در دست ندارند و تنها اميدشان اين است كه كاوشگر بتواند خود را با كمك پيچ‌هايي كه در زير پايه‌هايش قرار دارد و نيزه‌هايي كه از زير كاوشگر پرتاب مي‌شود، به سطح دنباله‌دار بچسباند. به گفته اسا، موفقيت در اين پروژه در كنار مهارت تيم هدايتگر فضاپيما، به كمي خوش‌شانسي نيز نياز دارد.
روزتا سال 2004 سفر خود براي شكار دنباله‌دار 67P را آغاز كرد،اين به آن معني است كه فضاپيما و روبات كاوشگر آن در دهه 90 طراحي و ساخته شده‌اند. با اين‌همه حتي اگر روزتا در اين ماموريت شكست بخورد بازهم محاسبات و تصاويري كه از دنباله‌دار 67P به دست آمده براي بازنويسي كتاب‌ها كفايت خواهد‌كرد.