براساس گزارش گاردين، آژانس فضايي اروپا تصاويري كه توسط مدارگرد روزتا از موقعيت فرود فرودگر فيله روي سطح دنباله‌دار 67P به ثبت رسيده را منتشر ساخته‌است.
در اين تصاوير، دايره بزرگتر نشان‌دهنده گرد و غبار ناشي از اولين برخورد فيله با سطح دنباله‌دار است. در آن زمان مكانيزمي كه قرار بود فيله را به سطح دنباله‌دار وصل كند از كار افتاد و فيله به واسطه ميدان گرانشي ضعيف دنباله‌دار دوباره به سمت بالا پرتاب شد.
در تصوير بالا دو دايره كوچك فرودگر فيله و سايه آن را نمايش مي‌دهند و دايره بزرگ محل فرود اوليه فرودگر را نشان مي‌دهد
اولين جهش فيله را به بالاي دنباله‌دار پرتاب كرد اما خطري مبني بر ناپديد شدن در فضا آن را تهديد نمي‌كرد. قدرت جاذبه دنباله‌دار 100 هزار بار كمتر از زمين است و از اين رو وزن 100 كيلويي فيله در اين دنباله‌دار به كمتر از يك گرم كاهش پيدا مي‌كند، اما همين ميدان ضعيف گرانشي نيز براي پايين كشيدن دوباره فرودگر كفايت مي‌كرد. فيله سپس در فاصله‌اي نزديك به منطقه فرود اوليه براي دومين بار روي دنباله‌دار فرود آمد.
فيله اكنون براي حفظ انرژي‌اش در وضعيت غيرفعال قرار گرفته و حضورش در زير سايه يك صخره به اين معني است كه نور كافي خورشيد براي شارژ باتري‌هاي خورشيدي به فيله نخواهد‌رسيد. فرودگر فيله پيش از پايان عمر باتري‌هايش بايد تمامي اطلاعات جمع‌آوري شده را به زمين ارسال كند.
دانشمندان براي اينكه شانس جذب نور خورشيد را در اين فرودگر افزايش دهند، روز جمعه آن را 35 درجه به سمت خورشيد حركت دادند، اما هنوز مشخص نيست اين تغيير بر تامين انرژي فيله تاثيري داشته باشد.