دکتر فرانک هو استاد تغذیه و اپیدمیولوژی دانشگاه هاروارد و نویسنده ارشد این مطالعه گفت: «داده‌هایی که جمع‌آوری کردیم نشان می‌دهد که مصرف ماست فایده قابل توجهی در کاهش خطر ابتلا به دیابت دارد. البته میزان این تاثیر خیلی زیاد نیست و حدود ۱۸ درصد است.»
او گفت: «ماست در علاج یا پیشگیری از دیابت جادو نمی‌کند. پیام و حرف آخر ما این است که باید به الگوی رژیم غذایی توجه کنیم. جایگزینی برای رژیم غذایی سالم و داشتن وزن بدنی سالم وجود ندارد.»
این بررسی با حمایت انستیتو بهداشت ملی آمریکا (NIH) انجام شده و نتایج آن در ۲۴ نوامبر در ژورنال BMC Medicine منتشر شده است.
در دیابت نوع ۲ بدن قادر به تولید مقدار کافی انسولین نیست و یا سلول‌های بدن به انسولین مقاومند، بنابراین میزان گلوکز (قند) خون بسیار بالا می‌رود.
در این مطالعه هو و گروهش نتایج سه تحقیق بزرگ را که تاریخچه و و سبک زندگی کارکنان بهداشتی را دنبال کرده بودند با هم ترکیب کردند؛ «بررسی پیگیری کارکنان بهداشتی» بر روی بیش از ۵۱۰۰۰ نفر از کارکنان بهداشتی مرد؛ «بررسی سلامت پرستاران» شامل بیش از ۱۲۱۰۰۰ پرستار زن؛ و «بررسی سلامت پرستاران II » که حدود ۱۱۷۰۰ پرستار زن را دنبال کرده بود.
در طول این مطالعه حدود ۱۵۰۰۰مورد دیابت نوع ۲ وجود داشت. وقتی میزان مصرف کل لبنیات در این گروه بررسی شد، اثری از لحاظ کاهش خطر ی دیابت دیده نشد، اما وقتی میزان مصرف ماست مورد بررسی قرار گرفت، معلوم شد مصرف روزانه ماست می‌تواند خطر ابتلا به دیابت را تا ۱۷درصد کاهش دهد.
سپس محققان نتایج مطالعه خود را در کنار نتایج سایر بررسی‌های منتشرشده درباره ارتباط مصرف لبنیات و دیابت نوع ۲ قرار دادند. معلوم شد که مصرف روزانه ماست با کاهش ۱۸ درصدی خطر این نوع دیابت همراه است.
فراتحلیل یا متاآنالیزی که در آن همه نتایج بر روی هم قرار گرفته بودند، شامل ۱۴ گروه سنی متفاوت در حدود ۴۶۰ هزار نفر می‌شد. حدود ۳۶۰۰۰ نفر از این افراد به دیابت نوع ۲ مبتلا شدند. این پژوهشگران سن، شاخص توده بدنی (BMI) و سایر عوامل سبک زندگی را نیز در نظر گرفته بودند.
هو گفت که این بررسی تمایزی را میان انواع ماست- اینکه ماست یونانی باشد یا نه، یا محتوای چربی آن چقدر باشد- نشان نداد.
یو گفت، با اینکه بررسی‌های پیشین تاثیر ماست برای حفظ وزن طبیعی بدن و کاهش خطر دیابت نوع ۲ را نشان داده‌اند، «اغلب این بررسی‌ها کوچک بوده‌اند»، بنابراین گروه او تصمیم به بررسی گروه‌های بسیار بزرگتری گرفتند.
اینکه ماست چگونه می‌تواند به پیشگیری از دیایت نوع ۲ کمک کند، مشخص نیست. یو گفت نظر بسیاری از کارشناسان این است که پروبیوتیک‌های (باکتری‌های مفید) موجود در ماست محیط روده‌ای را به شیوه‌ای سودمند تغییر می‌دهند، و به کاهش التهاب و بهبود تولید هورمون‌های ضروری برای کنترل اشتها یاری می‌رسانند.
یو گفت پیامی که به مردم می‌توان داد این بررسی بیشتری در این باره لازم است، اما به نظر می‌رسد ماست جایی در یک رژیم غذایی سالم داشته باشد.
مارتین بلینک، استادیار علون تغذیه در دانشگاه فنی تکزاس در لوبوک در باره این تحقیق گفت بررسی‌های بر روی رژیم‌های غذایی به طور ذاتی محدودیت‌هایی در قابلیت‌شان برای اندازه‌گیری میزان واقعی دریافت مواد غذایی بوسیله افراد دارند.
به گفته او به هر حال رابطه یافت شده ارزش آن را دارد که در آینده مورد بررسی بیشتری قرار گیرد. بلینگ گفت هنوز زود است که توصیه‌های مربوط به رژیم غذایی را بر اساس این پژوهش تغییر داد.
دکتر اوساما حمدی، مدیر پزشکی «برنامه چاقی» در مرکز دیابت جاسلین در بوستون نیز درباره این باره می‌گوید: «ماست به طور کلی ماده غذایی سودمندی است.» اما به گفته او « رابطه یافت‌شده، یک رابطه علی و معلولی نیست.»
منبع: WebMD
ترجمه: مهسا شیرانی