یافته‌های این بررسی نشان می‌دهد که ۲۰ دقیقه راه رفتن تند در روز کافی است تا مانع از این مرگ زودرس شود.
محققان به بررسی اثرات چاقی و ورزش در ۳۳۴۱۶۱ زن و مرد اروپایی در طول ۱۲ سال پرداختند. آنها پی بردند احتمال مرگ افرادی که به میزان متوسط ورزش می‌کنند - معادل ۲۰دقیقه پیاده روی تند- نسبت به افراد غیرفعال، ۱۶ تا۳۰ درصد کمتر است.
گرچه اثر ورزش بر افراد با وزن طبیعی بیشتر است، اما افراد با شاخص توده بدنی (BMI) بالا نیز از آن نفع می‌برند.
به گفته دانشمندان پرهیز از بی‌حرکتی موجب کاهش ۷/۳۵ درصدی احتمال مرگ به هر دلیلی می‌شود.آنها همچنین تخمین زدند که پایین‌تر بودن BMI از حد تعریف‌شده برای چاقی (که با عدد ۳۰ یا بیشتر تعریف می‌شود)، تا ۳/۶۶ درصد باعث کاهش مرگ و میر می‌شود.پایین نگهداشتن سایز دور کمر، بدون توجه به شاخص توده بدنی، اثر مشابهی با ورزش بر کاهش میزان مرگ و میر داشت.
شاخص توده بدنی با تقسیم وزن (به کیلوگرم) به مجذور قد (به متر) به‌دست می‌آید و عدد استانداردی برای ارزیابی چاقی یا لاغری فرد است.
ورزش نکردن را در سال ۲۰۰۸ عامل مرگ حدود ۷۰ هزار نفرد در اروپا تخمین زده‌اند.
پروفسور اولف اوکلند، از واحد اپیدمیولوژی مرکز تحقیقات پزشکی دانشگاه کمبریج و سرپرست این بررسی گفت: «این پیامی ساده است: تنها اندکی فعالیت بدنی در روز می‌تواند مزایای زیادی برای سلامت افرادی داشته باشد که از لحاظ بدنی بی‌حرکت هستند . هرچند که در این تحقیق دیده شد حتی ۲۰ دقیقه ورزش تفاوت زیادی را ایجاد می‌کند. باید بیشتر از این ورزش کنیم. مزایای سلامتی فعالیت‌های جسمی ثابت شده است و ورزش باید بخش مهمی از زندگی ما را تشکیل دهد.»
شرکت‌کنندگان در این بررسی که از «تحقیق آینده‌نگر اروپایی درباره سرطان» (Epic) انجام شده در ۱۰ کشور اروپایی شامل بریتانیا، گرفته شده بودند، به طور میانگین ۵۰ ساله بودند. قد و وزن و دور کمر این افراد اندازه‌گیری شد و ارزیابی شخصی آنها از میزان فعالیت جسمی‌شان نیز پرسیده شد.
کمتر از یک چهارم (۲۲/۷ درصد) این افراد، در گروه غیرفعال قرار گرفتند. که کارشان بدون حرکت بود و هیچ ورزش تفریحی نیز انجام نمی‌دادند.
این یافته‌ها که در American Journal of Clinical Nutrition منتشر شد، نشان می‌دهد که بیشترین کاهش در خطر مرگ زودهنگام، در مقایسه بین دو گروه با فعالیت متوسط و گروه غیرفعال دیده می‌شود.
محققان با استفاده از جدیدترین داده‌های عمومی موجود تخمین زدند که از ۹/۲ میلیون مرگی که در سال ۲۰۰۸ در انگلیس رخ داد، ۳۳۷ هزار مرگ مربوط به چاقی بوده اسد، ولی بی‌حرکتی جسمی به ۶۷۶ هزار مرگ - یعنی تقریبا دو برابر این مقدار- انجامیده است.
پروفسور نیک ویرهام، رئیس واحد اپیدمیولوژی مرکز تحقیقات پزشکی گفت: «کمک به مردم در کاهش وزن چالش بزرگی است و علاوه بر اینکه باید چاقی را در جمعیت کاهش دهیم، تشویق مردم به ایجاد تغییرات کوچک اما عملی در فعالیت جسمی‌شان مزایای قابل توجهی برای سلامت دارد و دستیابی و حفظ کردن آن آسان‌تر است.»
ژوئن دیویسون، پرستار ارشد بیماری‌های قلب در بنیاد قلب بریتانیا در این باره گفت: «نتایج این بررسی به روشنی یادآوری می‌کند که فعالیت منظم جسمی موجب کاهش خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی‌عروقی می شود. این تحقیق نشان می‌دهد که تنها اندکی افزایش در فعالیت جسمی، برای سلامت مفید است. بزرگسالا ن باید دست‌کم ۱۵۰ دقیقه در هفته فعالیت با شدت متوسط داشته باشند و آن را در وعده‌های ۱۰ دقیقه‌ای یا بیشتر انجام دهند.»
این فعالیت جسمی روزانه چه به صورت پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری یا بالا رفتن از پله‌ها، موجب کاهش دچار شدن به بیماری عروق کورونر قلب می‌شود.
- منبع: گاردین
ترجمه: مهسا شیرانی