اما نخست وزیر آن کشور این یافته‌ها را نوعی لوس بازی تلقی کند و به جای سایرین تصمیم بگیرد و بگوید: کشور ما، انگلیس، جای سوسول بازی نیست!
محققان دانشگاه آکسفورد به این نتیجه رسیده‌اند که تنها در صورتی که ناظران بهداشتی ضربتی عمل کنند، قادر خواهند بود تا از 3هزار مرگی که سالانه در انگلستان در اثر بیماری‌های قلبی و سکته رخ می‌دهد، جلوگیری کنند، چرا که براساس تحقیقی که در آخرین شماره مجله اپیدمیولوژی بهداشت به چاپ رسیده است، افزایش 5/17درصدی در میزان غذاهای چرب، شیرین و یا حاوی نمک باعث رشد 7/1 درصدی در مرگ ناشی از سکته‌های قلبی شده است. پیشنهاد محققان این است: دیگر زمان آن رسیده است تا برای چربی‌ها مالیات در نظر بگیرند.
اگرچه طرح یاد شده، پیش از این، به وسیله تونی بلر- نخست وزیر وقت- رد شده بود، اما محققان دانشگاه هاروارد مصرانه معتقدند که در نظر گرفتن مالیات برای غذاهای چرب یکی از موثرترین راه‌هایی است که می‌توان به وسیله آن سطوح بیماری را کاهش داد.
آنها در بررسی‌های خود با استفاده از اطلاعاتی که پایه‌های اقتصادی هم داشته، دریافته‌اند که تقاضا برای مصرف غذاهای چرب با افزایش قیمت آنها کاهش می‌یابد.
در راستای انجام تغییرات یاد شده، این دانشمندان ابتدا تصمیم گرفتند که مالیات را تنها به محصولات لبنی پرچرب که مملو از اسیدهای چرب اشباع شده است، مثل پنیر و کره‌ای که در مواد غذایی پختنی و دسرها مصرف می‌شود، اختصاص دهند اما بعدتر دریافتند که این کار چندان فایده‌ای هم ندارد، چرا که مردم به راحتی برنامه غذایی‌شان را از این مواد لبنی پرچرب به غذاهای ناسالم دیگری مثل غذاهای پر از نمک تغییر می‌دهند و این نکته باعث بالاتر رفتن خطر ابتلا به بیماری‌های قلب و عروق و افزایش میزان سکته‌های قلبی خواهد شد.
به همین خاطر، این محققان از روش اندازه‌گیری دیگری استفاده کردند که sscg3d نامیده می‌شود و بر اساس آن مواد غذایی با توجه به وجود 8 نوع ماده مغذی که در هر 100گرم از آن غذا موجود است ارزش‌گذاری می‌شوند. بنابراین قرار بر این شد که مالیات را برای هر ماده غذایی که بر اساس این پیمانه از نظر مواد مغذی فقیرتر بود قرار دهند. نتیجه عالی بود: محققان با این روش توانستند از حدود2300 مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی و سکته در هر سال جلوگیری کنند.
آنها در ادامه این طرح، مالیاتی را هم برای غذاهایی در نظر گرفتند که گر چه از نظر درصد مواد مغذی در سطوح خیلی پایین قرار نداشت، اما از آن دسته غذاهایی بود که اگر برای غذاهای بی‌ارزش، مالیات تعیین می‌شد، مردم به خوردن آنها روی می‌آوردند. اگرچه به گفته محققان، بخشی از این طرح یعنی چیزی حدود یک سوم آن، تنها از لحاظ تئوریک به نتیجه رسیده است، اما این هم توجیه مناسبی برای اینکه دولت، کمکی در وضع مالیات برای غذاهای چرب نکند، نیست.
زمانی هم که تیم تحقیق یاد شده در سال 2004 پیشنهاد مالیات برای چربی‌ها را به صورت تکمیل‌تری ارائه کرده بود، تونی بلر در مقابل آن موضع گرفت و عنوان کرد که نه تنها چنین اقداماتی، نمی‌تواند حقیقتا موثر باشد بلکه به نظر می‌رسد، بیشتر باعث مایوس شدن مردم از ایده سالم‌خواری شود. او حتی حین سخنرانی در یکی از میهمانی‌هایی که حزب کارگر ترتیب داده بود گفت: مردم این لوس بازی‌ها را دوست ندارند!