به گزارش ايرنا، محسن سلیمانی روز سه شنبه گفت: در فاز اول پروژه احیای دریاچه ارومیه با مشارکت 41 روستا به عنوان سایت انتخاب و کار در آنها آغاز شد و همچنان ادامه دارد.
وی ادامه داد: تفاهم‌نامه ادامه همکاری این پروژه با ژاپن در روزهای پایانی سال 93 بین رییس سازمان حفاظت محیط زیست، سفیر ژاپن در تهران و نماینده مقیم سازمان ملل متحد در ایران به امضاء رسید.
بر اساس این تفاهم‌نامه قرار بود 34 روستای دیگر به سایت‌های اجرایی انتخاب شوند که این کار انجام شد و از این تعداد 12 روستا در بخش‌های اقماری تالاب و بقیه در بخش اصلی واقع شده‌اند.
وی افزود: در فاز اول 41 روستا به عنوان سایت انتخاب و در فاز دوم 34 روستای دیگر به آن اضافه شد که در مجموع اکنون 75 روستا به عنوان سایت اجرایی پروژه احیای دریاچه ارومیه با مشارکت مردمی در بحث کشاورزی پایدار انتخاب و کار در آنها در حال انجام است.
سلیمانی تاکید کرد: موضوع کلیدی در احیای تالاب‌ها به ویژه دریاچه ارومیه توسعه پایدار در حوضه آبریز تالاب‌ها است، توسعه ناپایدار مشکلات زیادی را در تالاب‌ها به ویژه حوضه‌های پایین دست ایجاد کرده است.
وی گفت: از این رو در پروژه همکاری احیای دریاچه ارومیه با مشارکت جوامع محلی تلاش شده است رویکرد سنتی در کشاورزی به سمت مدیریت پایدار و آبیاری صنعتی پیش رود.
سلیمانی ادامه داد: استقرار کشاورزی پایدار، تعیین حقابه دریاچه ارومیه و تجربه مشارکت مردم در احیای این حوضه آبی آن را به یک پروژه تبدیل کرد که از آن تجربیات موفقی به دست آمد.
دولت ژاپن در فاز اول پروژه احیای دریاچه ارومیه با مشارکت جوامع محلی مبلغ یک میلیارد دلار اختصاص داد و اکنون در فاز دوم نیز مبلغ یک میلیون دلار به اجرای این پروژه اختصاص داده است.
دریاچه ارومیه در شمال غربی ایران و در منطقه آذربایجان واقع شده است. این دریاچه طبق آخرین تقسیمات کشوری، بین دو استان آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی تقسیم شده است. دریاچه ارومیه، بزرگ‌ترین دریاچه داخلی ایران و دومین دریاچه آب شور دنیا است.
آب این دریاچه بسیار شور بوده و عمدتا از رودخانه‌های زرینه‌رود، سیمینه‌رود، تلخه‌رود، گادر، باراندوز، شهرچای، نازلو و زولا تغذیه می‌شود.
چند سالی است به علت خشکسالی و مدیریت نادرست منابع آب این حوضه آبی به خشکی مواجه شده و اکنون بیش از 95 درصد آب خود را از دست داده است.