اينها را «اين كي چا» مي‌گويد؛ مرد 54ساله اهل كره‌جنوبي كه حالا 5سالي مي‌شود دائم به ايران سفر مي‌كند؛ مردي با همان خشكي و جديت كره‌اي‌ها و البته اهل معاشرت. آنقدر كه براي راحتي ايراني‌ها يك اسم مخصوص براي خودش انتخاب كرده و براي ما يك عروسك سنتي كره‌اي كه خيلي شبيه يانگوم است هديه آورده. روي كارتش نوشته: «ابراهيم چا»؛ مردي با 20سال سابقه رايزني و تجارت بين‌المللي كه در دانشگاه «كوبچه» كره‌جنوبي درس اقتصاد خوانده.
گذر ابراهيم، نه براي تجارت و نه سرمايه‌گذاري به مؤسسه همشهري افتاده؛ او شاكي است! از اينكه ويزايش تمديد نشده و مجبور است براي ادامه حضور در ايران، به مدت يك روز از كشور خارج شود و دوباره برگردد. مي‌گويد هنوز بخشي از مذاكراتمان باقي مانده و با وجود اينكه از شركت طرف مذاكره نامه برده‌ام به اداره ويزا، باز هم قبول نكرده‌اند. مي‌گويد ما اگر از كره اقدام كنيم، ويزاي 30روزه با امكان تمديد 20روزه بهمان مي‌دهند اما اگر فرودگاهي ويزا بگيريم، 15روزه مي‌دهند با امكان 15روز تمديد. من رايزن اقتصادي هستم، قرار است براي شما سرمايه و تكنولوژي بياورم. چرا امكانات ويژه به امثال من نمي‌دهيد؟ البته او همه اينها را به كره‌اي و با صدايي محكم و لهجه‌اي سنگين مي‌گويد. ما، اين حرف‌ها را از مترجم ايراني او مي‌شنويم كه با او آمده و كره‌اي مي‌داند. مترجم كه گاهي كم‌مي‌آورد و كلمه‌اي را روي كاغذ به انگليسي با او چك مي‌كند، مي‌گويد آقاي چا عصباني شده، نمي‌تواند با شرايط اداري كشور ما كنار بيايد. از من خواسته تا با هم به رسانه‌ها برويم تا حرف‌هايش را به اطلاع همه برساند؛ شايد مسئله‌اش حل شود. آقاي «اين كي چا» مي‌گويد ما وقتي به كشورهاي ديگر براي رايزني اقتصادي مي‌رويم، خيلي تحويل‌مان مي‌گيرند و حتي هزينه‌هاي اسكان و... ما را مي‌دهند. مثل من 300كره‌اي مجرب در تجارت بين‌الملل هستند كه به همه جا مي‌روند. بعضي نكته‌هاي آقاي چا اشاره‌هاي خاصي به سبك زندگي ما هم دارد، او مي‌گويد چرا اداره‌هاي شما ساعت 9شروع به كار مي‌كنند و فقط تا ساعت يك و نيم كار مي‌كنند؟ درحالي‌كه محيط‌هاي صنعتي شما تا 6عصر مشغول هستند؟ مي‌گويد در كره رفاه هست اما اگر كسي خوب كار نكند خيلي زود كارش را از دست مي‌دهد.
«اين كي» نكته‌هاي ظريفي در مورد كار و سرمايه‌گذاري و اقتصاد دارد كه البته قاعدتا با توجه به منافع كشور خودش بيان شده اما خواندن آن خالي از لطف نيست . ترجمه‌اي از حرف‌هاي شفاهي او به زبان كره‌اي را به زبان فارسي و مكتوب مي‌خوانيد.
- جذاب‌ترين كشوري كه براي بازاريابي رفته‌ايد كجا بوده؟
ژاپن؛ كشورشان اقتصاد بالايي دارد، از نظر رشد جمعيت اگر تصور كنيد ژاپن 100ميليون جمعيت دارد ولي كره 40ميليون؛ همين نشان‌دهنده رفاه و اقتصاد در زندگي مردم و حجم بالاتر فعاليت‌هاي صنعتي، علمي و تجاري است. البته ژاپن رشد اقتصادي خودش را كرده و شايد از اين بالاتر نرود. حتي اين امكان وجود دارد كه ثابت يا حتي از نظر اقتصادي ركود كند. ولي كره‌جنوبي اين قابليت را دارد كه به رشد اقتصادي بالاتري برسد و حتي با ژاپن برابري كند. در مقام مقايسه، عربستان و قطر، فقط نفت و گاز دارند و از فروش ماده خام پيشرفت مي‌كنند. كشوري كه تحصيلات جوان‌هاي آن بالا باشد و دانشگاه رفته باشند يقينا از نظر اقتصادي هم پيشرفت خواهند كرد. در ايران، دانشگاه رفتن زن و مرد خيلي خوب پايه‌ريزي شده و آينده خوبي براي تحصيل جوان‌ها داريد. به همين دليل قطعا ايران هم پيشرفت خوبي خواهد داشت.
- در ايران چه چيزي ديده‌ايد كه فكر مي‌كنيد ارزش افزوده بيشتري دارد و مي‌تواند به رشد اقتصادي ما كمك مي‌كند؟
تكنولوژي را بايد از كشورهاي پيشرفته بياورند و اينجا توسعه بدهند و به كشورهاي ديگر صادر كنند؛ مثلا در ايران نفت زياد است. نفت خام را ايران به كشورهاي ديگر صادر مي‌كند و محصولات نفتي وارد مي‌كند ولي اگر تكنولوژي باشد خودش اين كار را انجام مي‌دهد. مجبور نمي‌شود نفت خام را ارزان صادر كند و گران از آنها بخرد؛ مثلا چين فراورده‌هاي نفتي وارد مي‌كند و پس از توليد محصول مي‌فروشد. كشور شما در دهه‌هاي اخير خيلي پيشرفت كرده و اگر بتواند به اين تكنولوژي برسد كه خودش فراورده‌هاي نفتي را توليد كند از نظر اقتصادي پيشرفت خيلي خوبي خواهد داشت. در مقايسه، اگر بخواهيم ايران را با چين مقايسه كنيم چين نفت ندارد ولي اين صنعت و تكنولوژي را دارد كه نفت خام بخرد و مشتقات نفتي را صادر كند.
- اين سال‌هايي كه به ايران براي تجارت و رايزني اقتصادي آمده‌ايد، دقيقا چه پيشنهادهايي داشته‌ايد؟
الان من دارم در ايران رايزني براي سرمايه‌گذاري مي‌كنم تا بتوانيم روي اين موضوع تمركز كنيم. من و امثال من مي‌توانيم كمك كنيم كه تكنولوژي و سرمايه به كشور شما كه استعداد خوبي براي بازدهي دارد وارد شود. البته براساس تجربه 5ساله‌ام بايد بگويم كه اين رايزني‌ها آنچنان هم با استقبال و پذيرش همراه نبوده. اگر ايران بتواند به تكنولوژي‌هاي روز برسد، جزو 7كشور برتر دنيا مي‌شود.
- البته تكنولوژي‌هاي پيشرفته را خيلي راحت نمي‌گذارند به‌دست ايراني‌ها برسد و ما خودمان داريم براي رسيدن به آنها تلاش مي‌كنيم؛ شما در سال‌هاي گذشته براي اين هدف چه كرده‌ايد؟
كره‌اي‌ها خيلي در كشورهاي ديگر كار كرده‌اند و ياد گرفته‌اند و اين تكنولوژي را به كشور خودشان آورده‌اند. ما ايران را خيلي دوست داريم و سعي مي‌كنيم اين تكنولوژي‌ها را به ايران بياوريم؛ كاري كه منافع دوطرف را تأمين مي‌كند. من در اين مدت با 300شركت رايزني‌هايي داشته‌ام و طرح‌هايي از طرف آنها آورده‌ام تا بتوانيم در ايران سرمايه‌گذاري كنيم.
- در كــــره چطور به تكنولوژي ماشين‌هايي با برند كياموتورز و هيونداي و البته سامسونگ و ال‌جي رسيديد؟
كره برنامه‌ريزي خيلي خوبي داشت. شما هم مي‌توانيد با آوردن محصولات در ايران ياد بگيريد كه خودتان توليد كنيد. 40-30سال است كه قطعات از كشورهاي ديگر وارد و در ايران مونتاژ مي‌شود. ايراني‌ها سعي نكرده‌اند ياد بگيرند همين قطعات را خودشان درست كنند و به همين‌خاطر پيشرفت نكرده‌اند. الان ما فقط با 25سال سابقه خودروسازي، سومين كشور در دنيا هستيم كه از ماشين‌هاي برقي استفاده مي‌كنيم. آمريكايي‌ها براي يادگيري و تعامل علمي در اين زمينه به كشور ما مي‌آيند؛ مثلا شما مي‌توانيد كارخانه ماشين‌هاي برقي را از ما بخريد و تكنولوژي‌اش را ياد بگيريد. 4سال پيش كسي اين ماشين‌ها را نمي‌خريد، ولي الان مشتري دارند. شما مي‌توانيد هم از ماشين‌هاي بنزين سوز و هم برقي استفاده و البته روي فروش آنها به كشورهاي منطقه حساب كنيد. اين بازاري است كه متعلق به آينده است. من زمينه ورود اين تكنولوژي را با خودم آورده‌ام. الان چين مثل ايران آلودگي و گرد و خاك زياد دارد. ايران مي‌تواند اين ماشين‌ها را توليد كند و به چين بفروشد. ايراني‌ها مي‌گويند ماشين مونتاژ مي‌كنيم و مي‌فروشيم و سود خوبي هم داريم. چه لزومي دارد چيز جديد كه كلي هزينه و دردسر دارد توليد كنيم؟
- در اين 5سال عسلويه رفته‌ايد؟
بله. بندرعباس و عسلويه رفته‌ام.
- تجارت با ايران و ايراني‌ها چطور است؟
ايران و كره از لحاظ فرهنگ مثل هم هستند. در ايران در مترو دستفروش هست و در كره هم هست. در ايران بيرون مغازه داد مي‌زنند بياييد از ما بخريد در كره هم هست. در ايران به بزرگ‌ترها احترام مي‌گذارند در كره هم همينطور.
- اگر بخواهيد به واردكننده‌هاي كره‌اي پيشنهاد بدهيد از ما جنس بخرند، چه پيشنهادهايي داريد؟
الان نفت و گاز به كره مي‌بريم اما ايران سوسيس و كالباس، سيگار، لباس و پنير خيلي خوبي دارد.
- در اين 5سال آيا رايزني‌ها و رفت‌وآمدهايتان به نتيجه رسيده است؟
يك كارخانه سيمان در فارس زديم و مي‌خواهيم 14كارخانه سيمان ديگر هم راه‌اندازي كنيم.
- جداي از سختكوشي كره‌اي‌ها، چه چيزي باعث پيشرفت كشورتان شده؟
در كره همه مردم از بچه گرفته تا پيران 90ساله، همه اهل سفر هستند. آنها با كشورهاي ديگر دنيا يا از طريق سفر يا رسانه‌ها آشنا هستند. همين سفر و مسافرت رفتن به خارج از كشور و ديدن فرهنگ و رسوم و زندگي مردم غير از خودشان، باعث مي‌شود با اقتصاد و فرهنگ آن كشور آشنا بشوند و ببينند مردم كشورهاي ديگر هم به سختي زندگي مي‌كنند. برداشت آنها از اين آشنايي اين مي‌شود كه در كشور خودشان سعي و تلاش بيشتري براي كار و زندگي داشته باشند. در مقام مقايسه، شما ايراني‌ها كمتر با آداب و رسوم و فرهنگ كار و فرصت‌هاي تجاري كشورهاي ديگر آشنايي داريد.
- در ايران چه ماشيني سوار مي‌شويد؟
تاكسي؛ اينجا همه ماشين‌ها تقريبا براي ايران‌خودرو است يا سايپا؛ دقيقا نمي‌دانم اسم ماشين‌ها چيست.
- اين ماشين‌هايي كه از كره به ايران مي‌آيد با همان قيمت در ايران به فروش مي‌رسد؟
نه. در ايران به دوبرابر قيمت در كره مي‌فروشند.
- در كره‌جنوبي وضعيت خانواده، ازدواج و بچه‌داري چگونه است؟
مردم كره‌جنوبي به اصول ازدواج و تشكيل خانواده پايبند هستند. البته رونق اقتصادي به اين معني نيست كه زندگي راحت است. آنجا فقط براي كسي كه اهل كار باشد، حتما كار پيدا مي‌شود اما بعد از آن، بايد سخت كار كنند تا بتوانند يك زندگي ساده داشته باشند.