راستی بد نیست قبل از این‌که یادداشت‌ها را بخوانیم، سه نکته‌ی مهم را هم یادآوری کنیم:
1. متأسفانه فضای صفحه‌ی شهرفرنگ محدود است و یادداشت‌های شما زیاد؛ اما همه‌ی یادداشت‌های خوب و قابل چاپ در نوبت چاپ قرار می‌گیرند. فقط ممکن است چاپ آن‌ها زمان ببرد.
2. از اول قرارمان این بود که فقط فیلم‌های ایرانی را معرفی کنید؛ آن هم فیلم‌هایی که دیده‌اید و دوست داشته‌اید.
3. سعی کنید تا جایی که می‌توانید یادداشتتان را کوتاه بنویسید. لازم نیست داستان فیلم را تعریف کنید؛ وقتی داستان فیلم را از اول تا آخر برای کسی تعریف کنید دیگر نمی‌رود آن فیلم را ببیند! بگویید چرا فیلم را دوست داشته‌اید و چرا تماشاي آن را به بقیه‌ی نوجوان‌ها پیشنهاد می‌کنید. سعی کنید نظر خودتان را بگوييد. همه می‌توانند از بازی بازیگرها یا داستان فیلم تعریف کنند، اما گاهی می‌توانید به نکته‌ای اشاره کنید که فقط خودتان به آن رسیده‌اید و این، یادداشت شما را خاص می‌کند.
برخلاف زندگي واقعي
مريم رضايي، آپاراتچي نوجوان 17ساله از تهران، به فيلم «دربند» ساخته‌ي «پرويز شهبازي» پرداخته و می‌گوید:
«به‌نظرم انتخاب «نازنین بیاتی» برای اين نقش مناسب بود. چون آن‌زمان او بازيگري تازه‌كار بود و هنوز دیده‌نشده بوده، انتخاب مناسبي بوده است. اما بعضی از قسمت‌هاي فيلم، غیرعادی است؛ مثل خانه پیداکردن سریع نازنین و این‌که در اوایل فیلم می‌بینیم که نازنین حتي از امضا‌دادن هم می‌ترسد، اما خیلی راحت به «سحر» اعتماد می‌کند. حتي پايان فيلم و این‌که همه‌ي اتفاق‌ها با امداد غيبي، پايان خوبی برای نازنین دارند كمي با زندگي واقعي متفاوت است. با همه‌ي این‌ها، ریتم جالب و داستان فيلم، مرا جذب کرد.»
كشمكش‌هاي آقاي كمالي
فاطمه‌سادات حسينيان، آپاراتچی نوجوان 14ساله از تهران، فيلم «طبقه‌ي حساس» ساخته‌ي «كمال تبريزي» را كه در شبكه‌ي نمايش خانگي منتشر شده برای تماشا پیشنهاد می‌کند. فاطمه درباره‌ی «طبقه‌ي حساس» اين‌طور نوشته:
«طبقه‌ي حساس، داستان فردی به نام آقای کمالی (رضا عطاران) است که روی خانواده‌اش، به‌خصوص همسرش غیرت و تعصب بیش از حد دارد و این احساس حتی بعد از مرگ همسرش نیز ادامه دارد. آقای کمالی بعد از بازگشت از سفر متوجه می‌شود مرد غریبه‌ای در طبقه‌ی دوم قبر همسرش دفن شده و این تازه آغاز کشمکش‌هاي آقای کمالی است.
طبقه‌ی حساس فیلمی تازه و با ایده و فیلم‌نامه‌ای نو و جدید است. به نظرم شخصیت‌پردازی فیلم خوب است، اما در بعضی موارد چندان هم باورپذیر نیست و کمی ضعیف عمل شده است. مثلاً با توجه به سن همسر آقای کمالی که «پانته‌آ بهرام» آن را بازي می‌کند، به نظر نمي‌رسد كه بتواند دو دختر بزرگ و جوان داشته باشد. از طرف ديگر، فیلم بدون نتیجه یا حرف خاصی تمام مي‌شود كه اين خوب نيست.
درکل می‌توان از اين فیلم به‌عنوان اثر زیبایی یاد کرد که با فیلم‌نامه‌ی خوب پیمان قاسم‌خانی، واقعاً ارزش دیدن دارد.
فيلمي براي آگاهي دهه‌ي هفتادي‌ها
مباركه‌سادات مرتضوي، آپاراتچی نوجوان 17ساله از تهران ، درباره‌ی فيلم «چ» ساخته‌ي «ابراهيم حاتمي‌كيا» كه در شبكه‌ي نمايش خانگي توزيع شده مي‌گويد «چ، فيلمي است كه بايد ديد» و نوشته:
«اين فيلم که خیلی‌ها از آن به‌عنوان بازگشت حاتمی‌کیا به سینمای خودش یاد می‌کنند، روایتی است دیدنی که 48 ساعت از زندگی شهید چمران را در محاصره‌ي شهر پاوه به تصویر می‌کشد.
اما «چ» تنها همین نیست. اين فيلم نمایانگر قسمت خیلی کوچکی از درد و رنج مردمی است که تنها و با دست‌های خالی، به زمین چنگ مي‌زدند و از خاکشان دفاع مي‌کردند . این‌ها را من ِدهه‌ي هفتادی‌ای می‌گویم که نه جنگ را دیده‌ام و نه رنج مردمانش را حس كرده‌ام. اما حرف‌هایم، چیزهایی است که فیلم ابراهیم حاتمی‌کیا به من نشان داده كه گمان می‌کنم رسالت اين فیلم نیز همین است. روایتی ماندگار از روزها و آدم‌هایی که دارند فراموش می‌شوند.
البته ناگفته نماند که حاتمی‌کیا تنها به ریتم خوب فیلم، فضاسازی عالی و دیالوگ‌های تأثیر‌گذارش بسنده نکرده و دوربینش را به دلِ درد و حادثه‌ی ماجرا برده و یکی از بی‌نظیرترین صحنه‌های سینمای ایران را به تصویر کشیده است.
يادداشت‌هاي شما به آپاراتخانه رسيد:
فاطمه علي‌گو (ساكن طبقه‌ي وسط)، غزل محمدي (ماهي و گربه، پرويز)، ليلا موسي‌پور (دختران، فرشته‌ها با هم مي‌آيند)، مريم رضايي (خط ويژه، چهارانگشتي)، شادي كردبچه (طبقه‌ي حساس) و مرضيه كاظم‌پور (دهليز).