به گزارش لايوساينس اين توصيه بر اساس پژوهش‌هايي است كه به طور فزاينده‌اي نشان مي‌دهند نشستن براي طولاني‌مدت ممكن است با مجموعه‌اي از خطرات براي سلامت همراه باشد.
جان باكلي، يكي از دو نويسنده اين راهنماي جديد و استاد علوم ورزشي در دانشگاه چستر در انگليس گفت، هدف هيئت اين بود كه «اصول راهنمايي قابل‌درك» به مردم ارائه دهد تا آنان بهتر درك كنند كه اين ميزان ايستادن در طول روز كاري ممكن است براي دستيابي به منافع بهداشتي ضروري باشد.
باكلي گفت، دو ساعت "آستانه‌اي" است به نظر مي‌رسد به روشني در بررسي‌هاي مربوط به نشستن و سلامت سودمندي آن مشاهده مي‌شود. اين توصيه جديد روز اول ژوئن دز ژورنال پزشكي ورزشي بريتانيا منتشر شده است.
گاوين برادلي كه در اين هيئت هم شركت داشت، و بنيانگذار يك سازمان غيرانتفاعي در بريتانيا به نام Active Working CIC و حامي پژوهش بر روي محيط‌هاي كاري نشسته است، برخي از پيشنهادات براي كارمندان شامل قدم زدن بلند شدن و قدم زدن براي صحبت كردن با همكاران‌شان به جاي اتكاي بيش از حد بر ايميل، برگزاري "ديدارهاي ايستاده" يا "ديدارها در پياده‌روي" و استفاده از ميزهاي كاري "نشسته- ايستاده" است. (به گفته برادلي اين سازمان كمك مالي از صنايع مبلمان دريافت نمي‌كند).
آويروپ بيسواس، پژوهشگر انستيتوي خط‌مشي، مديريت و ارزيابي بهداشت در دانشگاه تورونتو گفت، اين توصيه جديد از اين لحاظ خوب است كه به مردم ميزان زمان معيني را براي ايستادن ارائه مي‌دهد.
بيسواس گفت: «دادن يك عدد به مردم به تعيين هدف كمك مي‌كند. به اين ترتيب درك اين موضوع كه اين كار عملي و قابل‌انجام است، راحت‌تر مي‌شود.» در عين حال او گفت هنوز بايد پژوهش‌هاي بيشتري درباره اثرات بهداشتي نشستن بيش از حد انجام شود. «اين توصيه به هيچ وجه قطعي‌ترين توصيه‌ها نيست، اما نقطه شروعي را ايجاد مي‌كند، چرا كه فقط نمي‌گويد كمتر بنشينيد و ميزاني براي آن تعيين مي‌كند.»
بيواس گفت، تا به حال، يافته‌هاي بررسي‌هاي درباره نشستن «مداخله‌اي» بوده‌اند- به اين معنا كه پژوهشگراني كه از يك گروه افراد خواسته بودند كه بيشتر بايستند، و آنان را يك گروه شاهد مقايسه كرده بودند- دريافته‌اند كه زندگي نشسته با افزايش خطر دچار شدن به ديابت نوع 2، افزايش ميزان قند خون و كند شدن سرعت سوخت‌وساز ارتباط دارد.
ساير بررسي‌ها كه به صورت مداخله‌اي نبوده‌اند نيز نشاندهنده رابطه ميان نشستن بيش از حد و بيماري قلبي و سرطان بوده‌اند. يك بررسي اخير كه به سرپرستي بيسواس انجام شد، نشستن بيش از حد را حتي با افزايش خطر مرگ زودرس ارتباط داد؛ اما همه اين بررسي‌ها از اين لحاظ محدوديت دارند كه فقط همراهي‌ها را يافته‌اند، اما رابطه سبيي ميان نشستن و بدترشدن سلامت را ثابت نمي‌كنند.
بيسواس گفت لازم است پژوهش‌هاي بيشتري انجام شود تا دقيقه معلوم شود كه اين اصول راهنماي جديد چگونه ممكن است به سلامت مردم سود برساند.
انجمن پزشكي آمريكا در سال 2013 توصيه كرد كه كارمندان و كارگران در طول روز كاري كمتر بنشينند. اين گروه نمونه‌هايي مانند استفاده از مكان‌هاي كاري ايستاده، يا توپ‌هاي ايزومتريك (كه توپ تعادلي يا توپ پايداري هم ناميده مي‌شوند) را به عنوان شيوه‌هايي براي سلامت كاركنان را نام بردند. اين توصيه مدت مشخصي براي ايستادن كارمندان تعيين نكرده بود.
برادلي گفت پژوهشگراني كه اين توصيه‌هاي جديد را نوشته‌اند، انتظار دارند برخي از افراد در پاسخ از آنها پيروي كنند، اما ديگران به طور منفي واكنش نشان مي‌دهند، يا از انجام اين وظيفه ناراحت شوند. او گفت اگر فرهنگ محيط كار طوري تغيير كند كه ايستادن يا راه رفتن در روز كاري را پذيرفتني كند، افراد مخالف با احتمال بيشتري ممكن است اين تغيير را بپذيرند.
بيواس گفت دو ساعت ايستادن در روز "براي بسيار افراد خواسته زيادي" است. او پيشنهاد كرد كه افراد با هدف راه رفتن براي دو دقيقه به ازاي هر 20 دقيقه شروع كنند، و به سمت روي پا بودن براي 2 ساعت در روز پيش روند.
بيواس گفت، مهم است كه افراد بدانند بهبود سلامت نه فقط با نشستن كمتر در زمان كار، بلكه با ورزش در زمان‌هاي ديگر روز هم ارتباط دارد. او گفت: «شما بايد ميزان حركت‌تان را در طول همه روز افزايش دهيد.»