تاریخ انتشار: ۴ شهریور ۱۳۸۶ - ۱۳:۵۲

ترجمه نیلوفر قدیری: تکاپوی شدید نیکولا سارکوزی در هفته‌های اخیر و در روزهای ابتدایی دوران ریاست جمهوری‌اش در فرانسه، شکی درباره انرژی بیش از اندازه او باقی نگذاشته است.

در این 100 روزی که از آغاز به کار او در کاخ الیزه می‌گذرد، رئیس جمهوری جدید در خانه شخصی بوش در کنار او همبرگر خورد و به دوچرخه سواری رفت تا روابط تیره شده 3 سال اخیر با آمریکا را بهبود بخشد. از سوی دیگر همسرش را برای آزاد کردن گروگان‌های بلغاری به لیبی فرستاد تا او هم برای خود در همین ابتدا اعتباری کسب کند.

برنارد کوشنر وزیر خارجه را به سفری غیرمنتظره در عراق فرستاد و به دنیا اعلام کرد که « باید نقش بیشتری در عراق به عهده گرفته شود». اما او با این همه گرد و خاکی که به پا کرده اروپا را به شدت نگران کرده است.

تا چندی پیش اروپا سارکوزی را به عنوان چهره‌ای جدید با مأموریتی جدید برای ایجاد تغییرات در فرانسه می‌ستود. اما اکنون از نظر بسیاری در اروپا، سارکوزی طوری رفتار می‌کند که گویی مسئولیت و مأموریت رهبری و هدایت قاره اروپا به او سپرده شده است.

او در نشست‌های اروپایی درباره سیاست‌های حمایتی در حوزه تجارت سخنرانی می‌کند، برای به دست آوردن سهمی در کنسرسیوم اروپایی  به مالک شرکت ایرباس فشار می‌آورد و از سوی دیگر وزرای کشورهای عضو یورو را تحت فشار می‌گذارد تا به فرانسه در کاهش کسری خود  وقت بیشتری بدهند.

از همه اینها شگفت آورتر اینکه دولت سارکوزی پیشنهاد کنترل سیاسی بیشتر بر بانک مرکزی همواره مستقل اروپا را داده است. مضمون این پیشنهاد این است که کشورهای عضو یورو به عنوان وزنه‌ای متعادل کننده در این بانک ظاهر شوند که به این ترتیب آزادی عمل و کارآمدی بازار مشترک اروپا به خطر می‌افتد.

رهبران قاره اروپا بعد از نظاره این تحولات به طور تلویحی ابراز نگرانی می‌کنند اما همچنان قضاوت را به بعد موکول می‌نمایند. اما اقدامات اخیر سارکوزی القاب و عنوان‌های خاص و معنی‌داری را برای او در اروپا به همراه آورده که یکی از آنها عنوان ناپلئون کوچک است. بعد از پایان یافتن ماجرای پرستاران بلغاری، رسانه‌های اروپایی اقدام او را نوعی فرصت‌طلبی توصیف کردند.

رئیس جمهوری 52 ساله فرانسه که در میان سیاستمداران این کشور جوان به شمار می‌آید یک دنیا با ژاک شیراک رئیس جمهوری سابق تفاوت دارد. شیراک یکی از چهره‌های قدیمی و سنتی وفاق اروپایی بود.

سارکوزی اما زمان و شکیبایی چنین فعالیت‌های دیپلماتیکی را ندارد. اکنون جای شیراک را در اروپا آنگلا مرکل صدراعظم آلمان گرفته است. سارکوزی لایه‌های میانی را نمی‌بیند و همه چیز را به صورت صفر و یک می‌بیند.

سارکوزی به دنبال آن است که همه چیز را به سرعت بر اساس میل خود به پیش ببرد. او ابتدا با معرفی یک اقتصاددان فرانسوی برای به عهده  گرفتن ریاست صندوق بین‌المللی پول نشان داد که تمایلش تنها به مداخله در امور سیاسی قاره نیست و قصد دارد نظم مالی را هم بر هم بزند.

وی اکنون با تاکید بر تغییر ساختار کاری بانک مرکزی اروپا بر این موضوع بیشتر صحه می‌گذارد. او در عنوان قبلی خود و پیش از اینکه به ریاست جمهوری برسد هم نشان داده بود که بیشتر از آنکه پیرو  نظم بازار بشود به دنبال نظم دادن به بازارهاست.

با این حال اروپا هنوز در حال گمانه‌زنی درباره سارکوزی است. سفر اخیر کوشنر به عراق نشان داد که سارکوزی هیچ ابایی از فاصله گرفتن از میراث شیراک ندارد.

رأی دهندگان فرانسوی شیفته توانایی سارکوزی در خلع سلاح دشمنانش هستند. آنها همچنین از اینکه رئیس‌جمهورشان نقش قهرمان بین‌المللی را ایفا کند بسیار خشنود هستند. اما اروپا با نگرانی به انتظار اقدامات بعدی «ناپلئون کوچک» نشسته است.

نیوزویک/ 26 اوت