حرکت ترجمه معکوس در قرن‌های قبل به ویژه از جهان اسلام به جهان غرب آن روز وجود داشته و نوعی معرفی «خود» طبق نظریه گافمن است.
معرفی فکر ایرانی- اسلامی، معرفی فرهنگ ایرانی- اسلامی، تقویت ارتباطات میان فرهنگی و برقراری پل‌های همکاری علمی میان اندیشمندان ایرانی و خارجی از اهداف ترجمه معکوس است.
ذيل اين اهداف، توجه به کشورهای همجوار برای ایجاد ارتباط فرهنگی و انتقال تفکر ایرانی به آنان و توجه به اولویت‌های ترجمه برای ملل دیگر برای ایجاد ارتباط فکری - فرهنگی از مهمترین مسائل شايسته توجه در حرکت ترجمه معکوس است.
اهمیت ترجمه معکوس، در توصيف حرکتی براي ایجاد تفاهم بین‌المللی، توسعه ارتباطات میان فرهنگی و تقویت دیپلماسی فرهنگی ایران قابل بيان است؛ چه اينكه بدون ترجمه معکوس نمی‌توان تحولات و پیشرفت‌های فکری و علمی جهان اسلام، به ویژه ایران را به جهانیان معرفی كرد.
همان‌گونه كه انتظار نمي‌رود «ترجمه معکوس» از نوعی «شرق‌شناسی معکوس» که تحت تاثیر جریان استعمارگرایی و پسااستعماری بوده الگوبرداري كند؛ لازم است اين حركت با پرهيز از توجه صرف به جوامع غربی یا زبان انگلیسی، زبان‌های دیگر بخصوص زبان‌های مربوط به کشورهای منطقه برای ایجاد تفاهم فرهنگی و انتقال فکر اسلامی- ایرانی را مورد توجه قرار دهد.
آنچه که از ترجمه معکوس به شکل جدی تا كنون صورت گرفته است، بیشتر در حوزه ادبیات و مربوط به سال‌های قبل از انقلاب اسلامی است، در حالیکه آنچه که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در سطح کشور و حتی جهان اسلام تولید شده است به مراتب بیشتر نیازمند ترجمه و معرفی است.