سؤال اساسي اين است كه در اين دنياي پرتب و تاب چطور و چگونه بايد زندگي كرد كه با آرامش و تعادل بيشتري همراه باشد؟ پاسخ‌هاي زيادي براي اين سؤال جست‌وجو شده است. اما پيشنهاد من مدلي است مبتني بر يك حديث شريف از امام صادق(ع) كه راهنماي زندگي انساني براي هميشه تاريخ باشد. براساس اين الگوي صادقانه انسان بايد مدت زمان عمرش را براساس 4نوع ارتباط ساماندهي كند. تعامل با «خود» نخستين وجه است. بايد زماني را صرف شناخت و ارتباط با خود و درون خويش كنيم. ارتباط با «خدا» تعامل ديگري است كه بايد زماني را از زندگي انساني خويش صرف آن كنيم. ارتباط با «ديگري» سومين نوع ارتباط انساني است كه بايد سهمي از زندگي ما را اشغال كند. در آخر هم نحوه صحيح ارتباط با «دنيا» و محيط پيرامون خويش قرار دارد. اين 4نوع ارتباط بايد هر كدام به سهم خودشان در زندگي انساني ما مدنظر قرار بگيرند، بي‌آنكه بخواهيم يكي از آنها را به نفع ديگري ناديده بگيريم يا نبينيم. براساس اين الگو اگر بتوانيم بين اين4نوع وجه ارتباطي تعاملي صحيح برقرار كرده و براي هريك به اندازه لازم وقت بگذاريم، آرامش و سلامت زندگي ما تضمين شده خواهد بود.
حالا اين روش زندگي چه ارتباطي مي‌تواند با آموزش‌هاي سواد رسانه‌اي داشته باشد؟ اگر بخواهيم آموزش‌هاي سواد رسانه‌اي را در 2هدف اصلي خلاصه كنيم به اين دو مورد مي‌رسيم؛ يكي مديريت محتواي قابل مصرف و ديگري مديريت زمان مصرف محتواي رسانه‌اي. بنابراين بديهي است كه اگر بتوانيم براساس اصول چهارگانه فوق، عمر و زمان زندگي‌مان را در اين دنيا طوري مديريت كنيم كه بتوان براي هر 4وجه زندگي وقت و زمان كافي صرف كرد، مطمئنا سعادت و نيكبختي بيشتري با ما همراه خواهد بود. بر اين اساس بايد زماني را براي ارتباط با خودمان صرف كنيم، زماني را براي ارتباط با خدايمان درنظر بگيريم، وقتي را با ديگران و جامعه‌اي كه در آن زندگي مي‌كنيم بگذرانيم و بخشي از وقت‌مان را هم براي تعامل با دنيايي كه در آن زندگي مي‌كنيم، درنظر بگيريم. اگر ظهور رسانه و استفاده از آن امكان مديريت اين عمر گرانمايه را آنچنان از ما بگيرد كه نه فرصتي براي خود و خدايمان داشته باشيم و نه در بهره‌گيري از امكانات دنيوي عقلانيت به خرج بدهيم آنگاه همه دين و دنياي ما در ارتباط با «ديگري» خلاصه خواهد شد. رسانه، تعادل زندگي ما را در مديريت كردن عمر گرانمايه برهم زده و بخشي از عدم‌آرامش انسان امروز هم در برهم خوردن همين تعادل است. سلامت زندگي ما در گرو سلامت ارتباطات ماست. يك‌بار «صادقانه» بنشينيد و با خودتان حساب و كتاب كنيد كه عمر گرانمايه شما صرف چه چيزي مي‌شود؟