در نظر بگیرید که یکی از خوانندگان نام‌آشنای موسیقی ایرانی در کنار نوازندگان ارکسترهای سمفونیک دنیا، در سالن دیزنی‌‌هال به روی صحنه برود و تمام صندلی‌های سالن پر شود و مردم هم کاملاً راضی از سالن خارج شوند. اتفاق بسیار مهمی است.
کنار هم قرار گرفتن نام‌های مطرح بین‌المللی مثل لوئیس ون‌تینگ نوازنده ویولا، لوئیس شولمان نوازنده ویولا و ویولون دیامور (ویولونی با هفت سیم زهی و هفت تار سیمی)، بن‌هونگ و دنیس کاراماژیان ویولون سولیست‌های نامی، دیوید آلن‌مور بیسیت و سالار نادر که پرکاشن هندی (تبلا) می‌نوازد در کنار حسین رهاوی نوازنده ایرانی که دف، دهل و پرکاشن می‌نوازد، در گروهی به سرپرستی حافظ ناظری و همراهی شهرام ناظری به حجم این رویداد عظیم فرهنگی به شدت اضافه می‌کند.
آنها اجرای بسیار موفقی در دیزنی هال داشتند و نشریه سیگنال چاپ لس‌آنجلس به همین دلیل و به مناسبت برگزاری سمفونی رومی توسط شهرام ناظری و گروهش در لس‌آنجلس گفت‌وگویی با حافظ ناظری فرزند شهرام ناظری انجام داده که بخش‌هایی از آن را می‌خوانید.
- آنچه مخاطبان شما دیدند، موسیقی سنتی ایران است؟
- موسیقی ما نمودی از زبان جدید موسیقایی است. آنچه ما اجرا می‌کنیم، صرفاً موسیقی ایرانی نیست. در این موسیقی عناصری از موسیقی کلاسیک غربی، جز آمریکایی، رگه‌هایی از موسیقی هندی و ریتم‌های آفریقایی با یکدیگر ترکیب شده‌اند. البته همه چیز برمبنای موسیقی سنتی ایران بنا نهاده شده، اما چیزهای بسیار بیشتری می‌توانید در آن بیابید.
- هدف اصلی‌تان از برگزاری این کنسرت در آمریکا چه بود؟
- ما قصد داریم فلسفه مولانا، این شاعر بزرگ قرن 12 پارسی که شما او را رومی می‌نامید، به رسانه‌ها و کسانی که به کمک الهی علاقه‌مندند، معرفی کنیم.
- خیلی‌ها در سال مولانا از او خواندند. تفاوت برنامه شما با آنها چیست؟
- شاید هر کسی بتواند اشعار او را تکرار کند، اما آنچه مهم است، این است که بتوان اثری خلق کرد که بتواند پیام جهانی او را به خوبی منتقل کند. من شخصاً تلاش کردم ایده‌های او را درباره زندگی در موسیقی‌ام نمایش دهم. مولانا نقش بسیار مهمی در موسیقی من داشته. اشعار مولانا از یگانگی، عشق و صلح می‌گوید و من سعی کرده‌ام این پیغام را از طریق موسیقی منتشر کنم.
- آیا موسیقی شما می‌تواند این احساسات را به مخاطبان منتقل کند؟
- در کنسرت، روی صحنه، 9 موزیسین از 6 – 5 کشور دنیا حضور داشتند، با زبان‌های مختلف و بک‌گراند موسیقی متفاوت که در کنار هم نشستند و این نوع موسیقی را خلق کردند. این موضوع نشان می‌دهد که ما از طریق اشعار با یکدیگر ارتباط برقرار کرده‌ایم و به یگانگی رسیده‌ایم.
- مردم زیادی بلیت کنسرت شما را خریده‌اند. به آنها چه چیزی هدیه دادید؟
- وقتی به اخبار گوش می‌کنی، درباره جنگ می‌شنوی و درباره مردمی که به یکدیگر حمله می‌کنند. چیزی درباره صحبت‌های میلیاردها آدمی که از صلح حرف می‌زنند، نمی‌شنوی. این چیزی است که ما سعی کرده‌ایم به گوش مردم برسانیم.
- آیا سنت‌های کشورت، می‌تواند در عصر جدید برای مردم گویا باشد؟
- می‌خواهم با استفاده از گنجینه هزار ساله فرهنگ کشورم که یک الماس بسیار زیبا و خوش‌تراش است و بک‌گراند موسیقایی خودم، چیز جدیدی خلق کنم که برای مردم این روزگار هم جذاب باشد.
- آیا چشم‌‌اندازی هم برای آینده در نظر دارید؟
- نقشه‌ام این است که این پروژه را تا 30 – 20 سال آینده ادامه دهم و کار را به تکامل برسانم.
منبع: نشریه سیگنال