به نوشته لايوسايسن پژوهشگران گفتند، این یافته‌ها ممکن است توضیح دهد که چرا افرادی اهل کشورهای اسکاندیناوی مانند سوئد و نروژ هم به خاطر بلند قد بودن و هم باریک‌اندام بودن شهرت دارند.
ماتیو رابینسون از دانشگاه کوئینزلند در استرالیا، سرپرست این بررسی، گفت: «پژوهش‌ها ما بیانگر این است که ملت‌های بلندقد با احتمال بیشتری از لحاظ ژنتیکی باریک‌اندام هم هستند.»
به گفته رابینسون، جمعیت‌های کشورها از جنبه‌های بسیاری با یکدیگر متفاوتند، از جمله میانگین قد و میزان شیوع برخی از بیماری‌ها. در عین حال، او گفت: «نقش نسبی ژن‌ها و عوامل محیطی در ایجاد این تفاوت‌های منطقه‌ای عمدتا نامعلوم است.»
پژوهشگران در این بررسی جدید داده‌های به دست آمده از بررسی‌های ژنتیکی پیشین را بررسی کردند که رابطه میان خصوصیات جسمی مردم مانند قدشان و مناطق متفاوت ژنوم‌هایشان را تخمین زده بودند.
بعد به گفته رابینسون، پژوهشگران از این تخمین‌ها برای پیش‌بینی قد و شاخص توده بدنی (BMI) حدود 9400 نفر از 14 کشور اروپایی متفاوت، «بر اساس اطلاعات ژنتیکی‌شان» استفاده کردند.
این پژوهشگران دریافتند که به طور کلی، افرادی که ژن‌های بیشتر مرتبط با بلندقد بودن دارند، دارای ژن‌های بیشتر مربوط به داشتن شاخص توده بدنی کمتر هم هستند.
اما این پژوهشگران همچنین می‌خواستند بدانند که تفاوت‌های ژنتیکی (در مقابل تفاوت‌های محیطی) تا چه حدی در ایجاد افرادی که بلند و باریک‌اندام هستند، نقش دارند؛ بنابراین آنها به تفاوت‌های ژنتیکی میان افراد در این چهارده کشور پرداختند که بر اساس میانگین ملی طول قد و شاخص توده بدنی در هر یک از این کشورها رده بندی شده بودند.
رابینسون گفت: «ما دریافتیم که تفاوت‌های ژنتیکی میان کشورها تا حدی توضیح‌دهنده تفاوت‌های ملی در طول قد است.» دانشمندان دریافتند که تفاوت‌های منطقه ای در ژن‌های موردنظر می‌تواند توضیح‌دهنده 24 درصد از تنوع ژنتیکی در قد و حدود 8 درصد از تنوع ژنتیکی در BMI باشند.
او افزود، اما این درصدهای نسبتا پایین به معنای این است که «عوامل محیطی تعیین‌کننده‌های اصلی شاخص توده بدنی ملی است.» به عبارت دیگر، این یافته‌ها بیانگر این است که تفاوت‌ها در رژیم غذایی و سبک زندگی نسبت به ژنتیک نقش بیشتری در تفاوت‌های شاخص توده بدنی در میان کشورها دارند.
با این وجود، آنچنانکه رابینسون می‌گوید، تفاوت‌های ژنتیکی (میان کشورها) که این پژوهشگران در این بررسی یافتند، «بسیار بیشتر از حدی است که فقط بر اساس بخت و اقبال قابل‌توضیح باشد.»
به گفته او، به این ترتیب احتمال دارد که این تفاوت‌ها ناشی از انتخاب طبیعی باشد که در زمانی در گذشته بر روی طول قد و شاخص توده بدنی رخ داده باشد.
او گفت: «بنابراین احتمال دارد هنگامی که اروپا مسکونی شده است، خصوصیاتی که بیشترین بقا را باعث می‌شدند، در میان اروپای شمالی و کشورهای جنوب اروپا در حوزه مدیترانه متفاوت بوده باشد.»
نتایج این بررسی در ۱۴ سپتامبر در ژورنال Nature Genetic منتشر شده است.