به گزارش لايوساينس این یافتهها بر اساس یک نظرخواهی از 474 دکتر در یک بیمارستان دانشگاهی در کالیفرنیا است که در مراحل گوناگون حرفه پزشکی قرار داشتند. از پزشکان پرسیده شده بود که در صورت دچار بودن به علائم یا بیماریهای معینی به رفتن به سر کار ادامه خواهند داد یا نه.
96 درصد پزشکان پاسخ دادند اگر علائم سرماخوردگی داشته باشند به سر کار خواهند رفت، 77 درصد گفتند در صورت دچار بودن به اسهال به کار ادامه میدهند، 54 درصد گفتند درصورتیکه استفراغ کنند باز هم به سر کار میروند و 36 درصد گفتند حتی اگر با اطمینان بدانند که آنفلوانزا دارند، همچنان کار خواهند کرد.
بهعلاوه حدود نیمی از این پزشکان گفتند اگر تب داشته باشند و دمای بدنشان بین 38 تا 39 درجه سلسیوس باشد، باز هم کار میکنند، و یکچهارمشان گفتند درصورتیکه تب بالای 39 درجه داشته باشند به کار ادامه میدهند.
هنگامیکه پزشکان با وجود دچار بودن به بیماریهای عفونی به سر کار میآیند، خطر سرایت عفونت به بیماران و همکارانشان را ایجاد میکنند. اما بسیاری از پزشکان در این نظرخواهی گفته بودند که ماندن در خانه در این موارد باعث ناراحتیشان میشود، زیرا بهاینترتیب بار کاری بیشتری به همکارانشان تحمیل میشود.
دکتر شروتی کی گوهیل، معاون مدیر بخش اپیدمیولوژی و پیشگیری عفونت مرکز پزشکی ایروین در دانشگاه کالیفرنیا و سرپرست این بررسی گفت: «یک علت عمده در این وضعیت احساس گناه است، این که در غیاب شما همکارانتان باید کار شما را انجام دهند، یا اینکه در نبود شما بیماران رنج بکشند.»
فرهنگ پیرامون کار پزشکان نیز بر تصمیمشان برای سر کار آمدن در هنگام بیمار بودن تأثیر میگذارد. دکتر کیمبرلی کی ترونگ، پزشک مقیم در دانشگاه کالیفرنیا در ایروین میگوید: «حسی قوی اخلاقیات کاری در پزشکان وجود دارد، حسی قوی برای انجام وظایف» این پژوهشگران میگویند پزشکان همچنین ممکن است احساس کنند که در صورت حاضر نشدن بر سر كار احترامی که مافوقهایشان برایشان قائل میشوند، کاهش یابد.
به گفته این پژوهشگران، پزشکانی که در ابتدای مسیر کاریشان هستند- پزشکانی که دوره آموزشی دستیاری تخصصی را میگذراندند- با بیشترین احتمال نسبت به ساير پزشكان میگویند که هنگام دچار بودن به آنفلوانزا به سر کار میروند، درحالیکه پزشکان متخصص که تعلیم بیشتری دیدهاند با کمترین احتمال نسبت به پزشكان ديگر میگویند هنگام ابتلا به آنفلوانزا به کارشان ادامه خواهند داد.
به گفته ترونگ، گرچه بررسیهای دیگر هم نشان دادهاند که بسیاری از پزشکان هنگام بیمار بودن به کارشان ادامه میدهند، اما او از این یافته متعجب شده بود که فقط 30 درصد پزشکان در این نظرخواهی گفته بودند که در صورت دچار بودن به آنفلوانزا از تجهیزات محافظتی مانند ماسک صورت هنگام کار استفاده میکنند.
بسیاری از پزشکان در این نظرخواهی گفته بودند که اگر مافوقشان در هنگام بیماری به آنان بگوید به خانه بروند، یا اینکه بدانند سرپرستی بیمارستان از در خانه ماندن آنان حمایت میکند، راحتتر در خانه خواهند ماند.
پزشکان همچنین خواستار دسترسی به راهنماهای اختصاصیتر برای ماندن در خانه بودند- برای مثال اینکه تبشان چقدر باید بالا باشد یا برای چه مدتی سرفه مداوم داشته باشند که از رفتن به سر کار معاف شوند.
بیمارستانی که این نظرخواهی در آن انجام شده بود، با توجه به این یافتهها ایمیلی را ارسال کرد که بیان میکرد سرپرستی بیمارستان از ماندن پزشکان خانه در هنگام بیماری حمایت میکند و انواع علائمی را که معافیت از کار را تجویز میکند، معین کرده بود.
گوهيل گفت، سایر نهادهای درمانی هم ممکن از ایجاد پروتکلهای مشابه سود ببرند.
گوهيل گفت: «به نظر من، هیچ پزشکی نمیخواهد کاری انجام دهد که به همکاران یا بیمارانش آسیب بزند. موضوع فقط به آموزش و هشیاری درباره اینکه اختصاصاً چه نوع بیماریهایی مشکلآفرین هستند، مربوط میشود.»