به گزارش همشهري، مارگارت تاچر كه از 1979تا 1990نخست‌وزير بريتانيا و ملقب به بانوي آهنين بود، در اوج دوران موسوم به جنگ سرد يكي از تأثيرگذارترين رهبران اروپا و جهان بود. جلد دوم كتاب زندگينامه او به قلم چارلز مور از سالي آغاز مي‌شود كه تاچر پس از جنگ فالكلند در انتخابات پيروز و به نخستين نخست‌وزير قرن بيستم تبديل شد كه براي سومين بار پياپي راهي ساختمان شماره 10داونينگ استريت شده است.
اعتصاب حدودا 12ماهه معدنچيان، روابط با ميخاييل گورباچف هشتمين و آخرين رهبر شوروي سابق، شتاب فزاينده خصوصي‌سازي، روابط متزلزل با وزيران كليدي كابينه و البته مخالفت با اعمال تحريم عليه رژيم نژادپرست آفريقاي جنوبي از كليدي‌ترين بخش‌هاي دومين جلد كتاب زندگينامه تاچر است.
گرچه به‌نظر مي‌رسد نويسنده با وجود تلاش براي بي‌طرف ماندن، در بخش‌هايي چندان به نقش تاچر در به‌وجود آمدن مشكلات اجتماعي تأكيد نكرده است. ازجمله مي‌توان به نقش سياست‌هاي دولت محافظه‌كار بانوي آهنين در رسيدن به ركورد بيكاري 3ميليون و 400هزار نفري اشاره كرد كه برخي پيامدهاي آن همچنان دامنگير بريتانياست.