دليل اين تأخير بيجا را بايد در خودمان جست‌وجو كنيم. سنگ‌هاي بي‌دليلي كه خود جوانان و نيز بزرگترها در اين مسير سراسر بركت مي‌اندازند. مي‌پرسي چرا ازدواج را عقب مي‌اندازيد؛ پسر مي‌گويد: ازدواج مرا محدود مي‌كند و همه‌اش گرفتاري و مصيبت است! دختر مي‌گويد: مي‌خواهم درسم را ادامه دهم! بزرگترها مي‌گويند: هنوز يك شغل با درآمد بالا ندارد، سربازي نرفته و خانه هم ندارد! يك سؤال! چه شده كه سبك زندگي‌مان در ازدواج تغيير كرده و ديدمان فقط مادي شده است؟
جوان‌ها از قبول مسئوليت سر باز مي‌زنند و بزرگترها كه خودشان با هيچ و از صفر زندگي مشترك را شروع كردند و پله پله آن را ساختند، اين چنين سخن مي‌گويند. خداوند‌متعال با صراحت تمام در سي‌ودومين آيه از سوره مباركه نور اينگونه فرموده است: «مردان و زنان بي‌همسر خود را همسر دهيد، .... اگر فقير و تنگدست باشند، خداوند از فضل خود آنان را بي‌نياز مي‌سازد، خداوند گشايش‌دهنده و آگاه است!» تا به حال دقت كرده‌ايد كه دليل بسياري از فسادهاي اخلاقي و بي‌بند و باري‌ها تأخير در اين امر مقدس است.به‌طوري سبك‌مان تغيير كرده است كه آنهايي هم كه تصميم به ازدواج گرفته‌اند تازه وارد مرحله جديدي به نام چشم و هم‌چشمي مي‌شوند!
اين مرحله از تعداد سكه‌ها در مهريه شروع مي‌شود و بعضا با خريد كوچك‌ترين وسايل، جهيزيه و... هم از جانب خانواده پسر و هم دختر ادامه پيدا مي‌كند و با نحوه برگزاري مراسم جشن، شايد ختم شود. اينها بعيد است كه مورد پسند اسلام باشد زيرا خداوند گشايش روزي را تضمين كرده است و امام صادق عليه‌السلام مي‌فرمايند:«هر كس از ترس فقر ازدواج نكند نسبت به لطف خداوند بدگمان شده است چرا كه خداوند مي‌فرمايد: اگر آنان فقير باشند خداوند از فضل و كرم خود بي‌نيازشان مي‌كند.»
خودمان را از بركات ازدواج محروم نكنيم. ازجمله مهم‌ترين بركات ازدواج، هدفمندتر شدن زندگي نسبت به دوران مجردي و ايجاد انگيزه و مسئوليت‌پذيري است چرا كه با وارد شدن حلقه ازدواج در دست جوان، گويي مسئوليت در جان او رخنه مي‌كند. فراموش نكنيم كه لازمه داشتن جامعه‌اي سالم، خانواده‌هاي سالم است.