براساس گزارش ساينس الرت، گروهي از دانشمندان از ايتاليا و بريتانيا براي اينكه روند يادگيري برقراري ارتباط زباني انسان‌ها با يكديگر را درك كنند، شبكه‌اي از نورون‌هاي مصنوعي ايجاد كردند كه با هدف شبيه‌سازي خودكار مغز انسان طراحي شده‌است. اين سيستم شناختي جديد از دو ميليون نورون مصنوعي به هم متصل تشكيل شده كه در برابر چند صد ميليارد نوروني كه در مغر انسان وجود دارند ناچيزند، اما براي ايجاد شبكه‌اي عصبي به منظور درك چگونگي ارتباط انسان‌ها با يكديگر كفايت مي‌كنند.
اين شبكه توانست از طريق مشاركت در گفتگو با يك انسان صحبت كردن به زبان انسان‌ها را به خود ياد دهد. به گفته دانشمندان نتايج آزمايش روي سيستم جديد كه آنابل نام دارد، نشان مي‌دهد اين سيستم از قدرت فراگيري برخوردار است و مي‌تواند از وضعيت لوح سفيد ياد بگيرد كه چگونه بايد وظايف شناختي مختلف را هماهنگ و اجرا كند و همزمان اطلاعات كلامي را پردازش كرده و آنها را براي حافظه بلند‌مدت ذخيره و بازيابي كند، توجه را به سوي موارد مرتبط با زبان معطوف ساخته و توليد زبان را سازماندهي كند.
محققان اميدوارند اين سيستم شبكه عصبي بتواند به درك رشد توانايي‌ها در مغز انسان و نقش فرايند پاداش در اين رشد به آنها كمك كند. آنابل با هدف شبيه‌سازي اين فرض غالب كه مغز انسان با قرار گرفتن در محيط مي‌تواند مهارت‌هاي شناختي بيشتري را در خود خلق كند، ايجاد شده‌است. به گفته محققان موفقيت اين شبكه در پردازش زبان تقريبا اين نظريه را تاييد كرده‌است. اين سيستم به تدريج و با مطرح كردن پرسش‌هاي بيشتر در نهايت توانست پاسخ‌هايي را ايجاد كرده و ارائه دهد.
محققان به منظور جلوگيري از پيچيده‌شدن آزمايش،زبان انگليسي كودكانه‌اي كه يك كودك چهار ساله به آن مسلط است را به شبكه عصبي معرفي كردند. در طول جلسات مختلف كه يك انسان با اين شبكه از طريق سطح مشتركي متني به هم‌صحبتي پرداخت، آنابل توانست با سرعت بالايي افعال،نام‌ها، صفت‌ها، ضميرها و ديگر انواع واژه‌ها را بياموزد و براساس آنها پاسخ‌هايي را براي خود خلق كند.
دانشمندان مي‌گويند اين سيستم با استفاده از دو مكانيزم كليدي، انعطاف‌پذيري سيناپسي كه در آن نورون‌ها به واسطه فعاليت همزمان كارايي خود را افزايش مي‌دهند، و مدخل عصبي كه نورون‌ها در آن به عنوان كليد‌هايي عمل مي‌كنند كه سيگنال‌هاي يك سوي مغز را به سوي ديگر جاري ساخته يا مسدود مي‌سازند، موفق به يادگيري زبان شده‌است. به زبان ساده‌تر اين شبكه از انعطاف‌پذيري سيناپسي براي فراگيري چگونگي كنترل سيگنال‌هايي استفاده كرده‌است كه دروازه‌هاي عصبي را باز و بسته مي‌كنند، روندي كه كنترل جريان اطلاعات در مغز مصنوعي را به عهده دارد.
در مرحله بعد قرار است اين سيستم درون يك روبات گنجانده شود تا با استفاده از آن بتوان روي تعاملات ميان انسان‌ها و روبات‌ها مطالعه دقيق‌تري انجام گيرد.