قبل از دهان بازکردن، فکر کن!
در گرماگرم عصبانیت، به‌آسانی چیزهایی می‌تواند از دهانت بیرون بیاید که بعداً موجب پشیمانی‌ات شود. قبل از گفتن هر‌حرفی،چند دقیقه به خودت زمان بده که فکرهایت را جمع‌وجور کنی؛ و به دیگران هم همین فرصت را بده.
کمی ورزش کن
ورزش چه ربطی به عصبانیت دارد؟ ورزش‌کردن می‌تواند استرس را كم كند و البته استرس یکی از ریشه‌های پنهان عصبانیت است. به پیاده‌روی برو یا کمی بدو یا وقت مشخصی را به انجام فعالیت‌های فیزیکی لذت‌بخش دیگر اختصاص بده.
از زاویه‌ی دید «من» استفاده کن
برای دوری از سرزنش يا نقدکردن دیگران (که می‌تواند تنش را بیش‌تر کند) مسئله را از موقعیت و زاویه‌ی دیدِ «من» بیان کن. مثلاً به‌جای این‌که به برادرت بگویی «تو هیچ‌وقت توي کارِ خونه هیچ کمکی نمی‌کنی!» مسئله را این‌طور بیان کن: «من خیلی ناراحت می‌شم که بدون هيچ پیشنهاد کمکي در جمع‌کردن یا شستن ظرفا، سریع بلند می‌شی و می‌ری تو اتاقت.»
با آرامش، عصبانیتت را بیان کن
به محض این‌که آرامش پیدا کردی، دلیل عصبانیت و ناراحتی‌ات را به‌شکلی مسالمت‌آمیز بیان کن. سعی کن ناراحتی‌ات را به‌شکلی صریح و مستقیم، اما آرام و بدون پرخاش و آسيب و آزار، برای طرف مقابل بیان کنی.
راه‌حل‌های احتمالی را پیدا کن
به‌جای تمرکز بر چیزی که عصبانی‌ات کرده، روی راه‌حل‌هایی فکر کن که می‌تواند از ایجاد موقعیت‌های مشابه جلوگیری کند. از این‌که دوستت همیشه دیر سر قرار می‌آید عصبانی هستی؟ سعی کن بازه‌ی زمانی مشخصی (یک ربع تا نیم‌ساعت) را برای قرار تعیین کني؛ این‌طوری دیگر هر‌دقیقه ساعتت را نگاه نمی‌کنی و عصبانیتت لحظه به لحظه بیش‌تر نمی‌شود.