از نظر كيفيت و رنگ و ساير ويژگي‌هاي ظاهري نيز شبيه يكديگرند اما با يك تفاوت! با سنگ مرمرين الف مجسمه‌اي زيبا، ظريف و با ريزه‌كاري‌هاي فراوان ساختهشده و در يك موزه و درمعرض ديد بازديدكنندگان قرار‌گرفته است. سنگ مرمر ب نيز در همان موزه به‌عنوان كف‌پوش استفاده شده است. چه اتفاقي افتاده است كه بازديدكنندگان موزه براي ديدن مجسمه ساختهشده از سنگ الف و تحسين آن بايد پا روي سنگ ب بگذارند؟ مگر هر دوي آنها از يك جنس نيستند؟ مگر از يك‌جا استخراج نشده‌اند؟ پس چرا...؟!
پاسخ اين سؤالات در مشكلات، سختي‌ها و رنج‌هايي است كه سنگ الف طي مراحل تبديل‌شدنش به آن مجسمه تحمل كرده است؛ كاري كه سنگ ب تاب آن را نداشته است. هر چه مجسمه‌ساز روزي بر سنگ الف ضربه مي‌زد و تراش‌هاي گوناگون روي آن مي‌انداخت در واقع بر قيمت و ارزش اين سنگ مي‌افزود.
اين يك اصل است؛ هر چه سختي بيشتر، رشد و نمو هم بيشتر! اميرالمؤمنين، حضرت علي عليه‌السلام در نامه‌اي به عثمان‌بن حنيف مي‌فرمايند: «آگاه باشيد درختان بياباني، چوبشان سخت‌تر و درختان كناره جويبار پوستشان نازك‌تر است. درختان بياباني كه با باران سيراب مي‌شوند آتش چوبشان شعله‌ورتر و پردوام‌تر است».
تن به محنت ده اگر خواهي بگردي سربلند
گر نيفتادي به آتش اوج نگرفتي سپند
ما با مشكلات و سختي‌ها امتحان مي‌شويم. روزي گسترده با فقر، تندرستي با بيماري و شادي با غصه و اندوه امتحان مي‌شوند. بي‌ترديد اين امتحان براي مشخص‌شدن خوب و بد، در پيشگاه خداوند نيست چرا كه او عالم مطلق است. اين مشكلات معناي ديگري دارد، اين گرفتاري‌ها براي فعليت بخشيدن به قوه و تكامل است تا انسان به وسيله آنها به كمالي كه لياقت دارد برسد.
هر كه در اين بزم مقرب‌تر است
جام بلا بيشترش مي‌دهند
پس خدايا نمي‌گوييم امتحانمان نكن كه اين از محالات است اما اين امتحان را بر ما ساده بگير تا در آن با نمره‌اي خوب قبول شويم و ما را همواره شاكر الطاف بي‌پايانت قرار بده!