به عبارت دیگر آنچه به‌عنوان وظیفه واشنگتن در تأمین امنیت در عراق مطرح می‌شود را برعهده دیگران می‌گذارد.
2. آمریکا به استعداد 130 هزار سرباز و هزاران آمریکایی دیگر در قالب انواع شرکت‌های امنیتی و... در عراق حضور دارد اما چون قصد و توان برقراری امنیت در عراق را ندارد، کشورهای همسایه را به برهم‌زدن امنیت در عراق متهم می‌کند.
محمود عثمان از سیاستمداران کرد عراق می‌گوید: آمریکایی‌ها چنان رفتار می‌کنند که گویا در عراق هیچ مسئولیتی ندارند و برای فجایعی که در عراق روی می‌دهد هر روز دیگران را سرزنش می‌کنند و این درحالی است که از اسفند سال 1382 تاکنون بارها و بارها مقامات آمریکایی و انگلیسی که در جریان حمله عراق بوده‌اند به بی‌کفایتی، خام‌اندیشی و اشتباه‌های بزرگ در عراق اعتراف کرده‌اند.
همین چند روز پیش که قرار بود سربازان انگلیسی از بخشی از بصره خارج شوند، چند تن از ژنرال‌های انگلیسی که در اسفند سال 1382 در حمله به عراق مشارکت داشتند با شدیدترین کلمات اقدام آمریکا در حمله به عراق را در 2 جهت سیاسی و نظامی زیر سؤال بردند.
هرچند اقدام آمریکا در حمله به عراق هیچ مشروعیتی ندارد اما اعتراض ژنرال‌های انگلیسی هم‌قطار با آمریکایی‌ها، رسوایی دیگری است که به‌سرعت در جریان رسانه‌ای گم می‌شود.
در لبنان و فلسطین هم سیاست سرزنش و متهم کردن دیگران ادامه دارد.
روزنامه سوری الثوره در این باره می‌نویسد: اتهامات و سرزنش دیگران با هدف سرپوش گذاشتن بر سیاست‌های اشتباه آمریکا و اسرائیل در منطقه مطرح می‌شود.گرچه اشغال عراق از سوی آمریکا نیز با طرح چنین اتهاماتی صورت گرفت اما آشکار می‌شود که آمریکا و متحدانش از سیاست سرزنش دیگران به‌عنوان یک اهرم رسانه‌ای برای سرپوش گذاشتن بر ضعف‌های خود استفاده می‌کنند.
سرزنش پیشدستانه
سیاست پیش‌دستی در سرزنش دیگران و متهم کردن دیگران فقط محدود به عراق نیست؛ در خاورمیانه این مسئله در افغانستان نیز جریان دارد. آمریکایی‌ها می‌گویند ایران در افغانستان به طالبان سلاح چینی می‌دهد.
کسی هم نیست که بپرسد چرا سلاح چینی و چرا طالبان؛ مگر سلاح آمریکایی در منطقه کم است؟ در عراق 130 هزار جلیقه ضدگلوله و 110 هزار تفنگ اهدایی آمریکا گم شده است.