وی گفت: ایالات متحده در عراق در حال پیروز شدن است و اهداف پرزیدنت بوش در افزایش تعداد سربازان آمریکا در عراق، در حال تحقق است.ژنرال پترائوس همان حرفی را زد که جرج بوش دوست داشت بشنود.
ژنرال پترائوس که بهمن ماه سال گذشته به جای ژنرال جرج کیسی به فرماندهی نیروهای آمریکایی در عراق منصوب شد، فرمانده لشکر هوابرد آمریکا بود که برای اولین بار وارد بغداد شد.
وی برخلاف ژنرال کیسی معتقد بوده و است که با افزایش نیروهای نظامی میتوان آمریکا را در رسیدن به اهدافش کمک کرد. طرح پترائوس در سال گذشته در حالی مطرح شد که براساس گزارش بیکر- همیلتون، آمریکا در عراق در یک جنگ غیرقابل پیروزی گرفتار شده و باید هرچه زودتر از این کشور خارج شود.
ژنرال کیسی و ژنرال پتیر پیس رئیس ستاد ارتش آمریکا نیز با دیدگاههای این گزارش موافق بودند اما نظرات پترائوس با دیدگاه نومحافظهکاران کاخ سفید همخوان بود لذا ژنرال کیسی و ژنرال پیس هر دو سمتهای خود را از دست دادند اما در پنتاگون به عنوان سربازان معتبر باقی ماندند.
گزارش پترائوس در کنگره با نظر دریادار ویلیام فالون فرمانده نیروهای مرکزی آمریکا در منطقه نیز مغایر است.
فالون بهشدت با نظر پترائوس دائر بر حفظ حداکثر ممکن نیرو در عراق مخالف است و همراه با ژنرالهای انگلیسی معتقد است، درگیری آمریکا در عراق، توان نظامی ایالات متحده در سراسر جهان را تحتالشعاع قرار داده است.
پترائوس در توجیه سیاست جرج بوش سعی کرد ابتدا تصویری از موفقیتهای طرح افزایش نیرو در عراق را ترسیم کند. وی ابتدا بر این نکته تأکید کرد که تعداد کشتههای غیرنظامی در عراق در ماههای اخیر کاهش یافته است که این خبری دروغ است.
براساس خبر آسوشیتدپرس قربانیان غیرنظامی عراق در سال 2007 بیش از سال 2006 بوده است. از طرف دیگر تلاش برای مصالح سیاسی که بین گروههای عراقی مورد تأکید قرار گرفت نیز حاصل ابتکارات پترائوس و سفیر آمریکا در عراق نبوده است.
پترائوس سعی کرد از این طریق ادامه حضور نظامی آمریکا را توجیه کند که چنانچه کنگره بر خروج نیروهای آمریکا از عراق اصرار کند، اولاً ایران در عراق دست برتر را خواهد داشت و ثانیاً دستاوردهای سیاست افزایش نیرو در عراق نیز برباد خواهد رفت.
شاید اگر ژنرال پترائوس در حدود وظایف نظامی خود باقی میماند و گزارش واقعی ارائه میکرد، واشنگتن میتوانست به خروج آبرومند از عراق امیدوار باشد اما گزارش پترائوس نشان داده است که در کاخ سفید هنوز بر همان پاشنة گذشته میچرخد و پترائوس سرباز رئیسش است نه سرباز کشورش.