همشهری آنلاین - مهدی تهرانی: سال ۱۹۳۰ با همه‌گیر شدن رادیو یکی از مهمترین و بیشترین تبلیغاتی که در این رسانه پخش می‌شد مربوط به آگهی‌های شرکت‌های صابون سازی بود؛ که عمده آنها در بین نمایش‌های رادیویی پخش می‌گردید.

اینگونه بود که به نمایش‌های رادیویی طولانی و خسته کننده؛ برنامه صابونی یا آبکی گفته می‌شد. اصطلاح آبکی بیشتر به مخلوط شدن آب و صابون اشاره دارد که حجم زیادی بوجود می آورد و در حقیقت اصطلاح بسیار بامسمایی است چراکه به کشدار شدن غیرمنطقی یک برنامه اشاره مستقیم دارد.

دو دهه بعد با فراگیر شدن تلویزیون و پخش مجموعه‌های تلویزیونی؛ هر سریال درامی که بیش از حد کشدار می‌شد به تبع سابقه آن اصطلاح رادیویی؛ سریال صابونی و یا سریال آبکی نام می‌گرفت. روندی که تاکنون ادامه دارد.

اپرای صابونی یا نمایش صابونی (Soap Opera) نیز به همین رویه اشاره دارد. در حقیقت یک سریال تلویزیونی صابونی یا آبکی یک مجموعه ملودرام است که قطعا پایان خوشی خواهد داشت اما تا رسیدن به آن پایان بندی قراردادی سازندگان تا آنجا که می‌توانند داستان را کش می‌دهند.

در مجموع این اصطلاح بیش از ۸۵ سال سابقه فرهنگی و اجتماعی در بین بینندگان و شنوندگان رادیویی و تلویزیونی در آمریکای شمالی داشته و دارد. و مشهورترین نمونه از این آثار؛ سریال تلویزیونی جسور و زیبا/ the bold and the beautiful قابل اشاره است. سریالی که از سال ۱۹۸۷ تاکنون در حال پخش می باشد.

برچسب‌ها