به گزارش هلث‌دي یک بررسی بر روی یک میلیون زن بریتانیایی نشان داد که شادكامي و آسوده بودن اثر مستقیمی بر روی امید به زندگی این زنان ندارد.
سرپرست این بررسی، دکتر بت لئو از دانشگاه نیو ساوث ویلز در استرالیا دراین‌باره گفت: «بیماری شما را ناخوش و ناشاد می‌کند، اما شادكام نبودن به‌خودی‌خود شما را بیمار نمی‌کند.»
«ما دریافتیم که حتی در یک بررسی 10 ساله بر روی یک میلیون زن ناشاد بودن یا استرس اثر مستقیمی بر مرگ‌ومیر ندارد.»
در این پژوهش که یافته‌های در ژورنال لنست منتشر شده است، این زنان را برای سه سال پیگیری شدند و بعد از آنان خواسته شدن میزان شادكامي‌شان را تعیین کنند.
پنج زن از هر شش زن موردبررسی گفتند که عموماً شادكام هستند.
زنانی که کمترین شادكامي را داشتند، آنانی بودند که سیگار می‌کشیدند، به‌قدر کافی ورزش نمی‌کردند و شریک زندگی نداشتند.
این پژوهش نشان داد که سایر بررسی‌های انجام‌شده هنگامی که انتخاب‌های سبک زندگی افراد ناشاد به کاهش امید به زندگی‌شان انجامیده بود، فرض کرده بودند که علت مرگ شادكام نبودن است.
پروفسور سر ریچارد پتو از دانشگاه آکسفورد، یکی از نویسندگان مقاله این بررسی گفت: «این یافته‌ها خبر خوبی برای آدم‌های دلخور است، زیرا نشان می‌دهد که آنان مجبور نیستند این واقعیت را که دارند خودشان را می‌کشند، به بدبختی‌هایشان اضافه کنند. باورهای نادرستی در این زمینه وجود دارد. مردم باید بدانند که مقصر بیمار شدنشان نیستند، اما بیماری می‌تواند از شادكامي‌شان جلوگيري كند.»