يكي از مهم‌ترين مسائلي كه باعث استقامت در مسير دينداري در زندگي مي‌شود، شركت مستمر در جلسات مذهبي است.
در همين رابطه پيامبر اكرم(ص) فرموده‌اند: «أُفٍّ لِكُلِّ مُسْلِمٍ لَا يَجْعَلُ فِي كُلِّ جُمْعَةٍ يَوْماً يَتَفَقَّهُ فِيهِ أَمْرَ دِينِهِ وَ يَسْأَلُ عَنْ دِينِهِ؛ واي بر هر مسلماني كه در هر جمعهاي روزي را براي فهميدن مسائل ديني خود قرار ندهد.»
وقتي معصوم مي‌فرمايند «واي»، يعني زندگي چنين فردي رو به تباهي است و قطعا سر از ناكجاآباد درخواهد آورد. فحواي اين سخن آن است كه حضور مستمر و منظم در جلسات مذهبي اهميت دارد و نه شركت كردن به‌صورت تفنني.
هر شخصي مي‌تواند دين خود را با مطالعه و گوش دادن به فايل‌هاي صوتي تكميل كند. اصلا شايد گوش‌كردن يا ديدن صوت‌ها و فيلم‌هاي مجالس مذهبي در منزل، خيلي راحت‌تر و با تمركز بيشتر صورت بگيرد. با اين حساب ديگر نيازي به حضور در اين جلسات نيست اما موضوع فقط شنيدن سخنراني و مباحث ديني نيست بلكه حضور شخص شما در جمعهاي مذهبي و ديني موضوعيت دارد. نماز را هم در منزل مي‌توان با تمركز بيشتري خواند؛ اصلا وقتي به مسجد مي‌آييد، ممكن است حواستان پرت شود ولي با اين حال به اقامه نماز در مسجد توصيه‌هاي فراوان شده است چون نماز در مسجد و با جماعت، آثار و بركات خاص و قابل‌توجهي دارد.
پس ظاهربين نباش! چرا كه فقط مسئله، صورت ظاهري آن نيست. يك ركن اين جلسات، رشد و آگاهي علمي و ركن ديگر، معنويت آن است. اهل‌بيت، زير لواي قرآن و عترت، رفاقت‌هايي معنوي را تعريف مي‌كنند.
يك روايت از حضرت امام باقر عليه‌السلام و همچنين از حضرت امام صادق عليه‌السلام هست كه به يكي از يارانشان فرمودند: آيا شما جلساتي داريد كه بنشينيد حرف‌هاي ما را بگوييد؟ راوي گفت: بله آقا داريم. حضرت فرمودند: آفرين! بعد در ادامه فرمودند: ما اين جلسات را خيلي دوست داريم.
دقت كنيد كه اين سؤال امام باقر عليه‌السلام الان نيز ادامه دارد و هم‌اكنون براي ما و شما جاري است؛ قطعا مخاطب حضرت و مخاطب دين، فقط آن شخص راوي نيست، همه ما و شما هم هستيم. مثلا مي‌پرسند آيا شما جلساتي درهفته داريد كه بنيشينيد حرف‌هاي خداوند و حرف‌هاي پيغمبر، اسلام، قرآن و اهل‌بيت را بزنيد؟
مي‌گوييد بله، حضرت مي‌فرمايند احسنت! آفرين حضرت را همين الان بشنويد.
عبارت «ما دوست داريم» كه حضرت مي‌فرمايند يعني خداوند دوست دارد.
خداوند دوست دارد يعني چه؟ يعني رشد همه ما در گروي آن است.