به گزارش لایوساینس پژوهشگران می‌گویند، استفاده از BMI - براي تعيين خطر بيماري قلبي و ديابت- ممكن است باعث شده باشد که 75 میلیون نفر در آمریکا در رده نادرستي قرار گيرند- به اين معنا كه با تكيه بر BMI این خطر بالاتر یا پایین‌تر از حد واقعی برآورد شده است.
این پژوهشگران گفتند که يافته‌هاي اين بررسي نشان می‌دهد که BMI بی‌ام‌آی معیار ضعيفي برای ارزیابی سلامت افراد است.
جفری ام هانگر، دانشجوی دکترا در دانشگاه کالیفرنیا در سانتا باربارا، و یکی از اين پژوهشگران گفت که افراد برای سالم ماندن بايد «به خوردن غذاهای سالم، فعال ماندن از لحاظ جسمی و خواب کافی اهمیت بدهند» نه اینکه صرفاً بر وزنشان متمركز شوند.
پژوهشگران در این تحقيق به بررسی BMI حدود 40000 بزرگسال در آمریکا پرداختند. آنان همچنین داده‌های مربوط به «سلامت قلبی-متابولیک»- تعیین‌کننده خطر دچار شدن به بیماری قلبی و دیابت- ازجمله داده‌های مربوط به فشارخون، قند خون، کلسترول، التهاب و میزان‌های انسولین را بررسی کردند.
به گفته هانگر، بر اساس تعریف انتخاب‌شده بوسيله اين گروه پژوهشي، شخصی «از لحاظ قلبی-متابولیک سالم شمرده مي‌شد که در چهار مورد از این شاخص‌ها مقادیر سالم را داشته باشد.»
هنگامی‌که پژوهشگران به رابطه میان BMI افراد و سلامت قلبی-متابولیک‌شان پرداختند، دریافتند تقریباً نیمی از افرادی که BMIشان در حد اضافه‌وزن قرار دارد، 29 درصد افراد با BMI در حد چاقي و 16 درصد از افراد با BMI در حد چاقی شدید، از لحاظ قلبی-متابولیک سالم هستند.
ای ژانت تومیاما، استادیار روانشناسی در دانشگاه کالیفرنیا در لوس‌آنجلس و سرپرست این بررسی گفت: «بسیاری از افراد چاقی را حكم مرگ مي‌شمارند. اما داده‌ها نشان می‌دهند که ده‌ها میلیون نفر با اينكه افراد اضافه‌وزن دارند یا چاق هستند، کاملاً از لحاظ قلبی- متابولیک سالم هستند.»
به‌علاوه، این بررسی نشان داد که بیش از 30 درصد از افرادی که بر اساس BMIشان در حد وزن طبیعی قرار می‌گیرند، از لحاظ قلبی-متابولیک ناسالم هستند.
پژوهش‌های پیشین نیز نشان داده‌اند که استفاده از BMI به‌عنوان معیار سلامت ممکن است مسئله‌آفرين باشد.
برای مثال، یک پژوهش منتشر شده در سال 2010 در ژورنال بین‌المللی چاقی نشان داد که اندازه دور کمر نسبت به BMI شاخص بهتری برای تعیین خطر بیماری قلبی آینده در کودکان است.
یک پژوهش دیگر كه در سال 2014 که در ژورنال چاقی کودکان منتشر شد، نشان داد که 25 درصد کودکانی بر اساس محتوای چربی بدنشان چاق هستند، بر اساس BMIشان چاق شمرده نمی‌شوند.
این بررسی جدید در 4 فوریه در ژورنال بین‌المللی چاقی منتشر شده است.