به گزارش پايگاه خبري سازمان غذا و دارو، مهندس هومن محمد رئوفي افزود: قطعا واحد های اینچنینی برای تولید روغن وجه مجوز ندارند و طبیعی است که توانایی کنترل درصد ناخالصی دانه‌هایی مورد استفاده را هم ندارند و این موضوع احتمال وجود سموم را در این فراورده افزایش می‌دهد.
وي گفت: باید بر تمام مواد غذایی تولیدی نظارت‌های لازم به لحاظ بهداشتی صورت بگیرد.
رئوفي افزود: روغن‌های خوراکی که به دست مصرف کننده می‌رسد عموما از دو مسیر کلی تولید داخل و وارداتی می‌باشد که هر دوی آنها مورد نظارت قرار می‌گیرد.
وي اضافه کرد: مسیر اول مربوط به روغن‌هایی می باشد که تولید داخل هستند و پروانه بهداشتی درج شده بر آن قابل شناسایی‌است و مسیر دوم شامل روغن‌هایی می‌شود که به صورت وارداتی بوده و پس از آزمایشات اعمال شده بر آنها اجازه ورود به سطح عرضه می‌یابد که اینها نیز مشمول اخذ پروانه بهداشتی ورود می‌باشد و در صورت عدم دارا بودن مدارک مذکور، مسلما مورد تایید سازمان غذا و دارو قرار نمی‌گیرد.
رئوفي اظهار داشت: تجهیزات و امکاناتی که در یک واحد تولیدی چه کارگاهی که معمولا در قالب شناسه نظارت کد بهداشتی دریافت می‌کنند و یا واحدهای صنعتی بزرگ که به صورت پروانه بهداشتی می‌توانند فعالیت کنند ، می‌بایست حداقل ضوابط فنی و بهداشتی باید را رعایت کنند.
این مقام مسئول ادامه داد: در خصوص مواد غذایی مورد استفاده طبیعتا شاخص‌هایی وجود دارد که بوسیله آنها سلامتی فراورده‌های غذایی کنترل می‌شوند.
مهندس رئوفی مطلب مهم دیگری را که درباره اش سخن گفت را مربوط به کنترل میزان آفت‌کش‌های کشاورزی دانست که در زمان انبار داری دانه‌ها خطر ابتلا به کپک‌هایی قارچی یا سموم قارچی و در نتیجه آلودگی دانه‌های روغنی را محتمل می‌سازد.
وی با تاکید مجدد بر رعایت شاخص‌ها ی مورد نظر سازمان غذا و دارو در در واحدهای تولیدی خاطر نشان كرد : پس از دریافت مستندات، آزمایشات و تاییدیه‌های لازم ، اجازه استفاده از روغن کشی و تولید فراورده‌های اینچنینی صادر خواهد شد.