از آنجا که بافت‌های عضلانی در تمام قسمت‌های بدن هستند، این درد ها، می‌تواند در هر نقطه از بدن احساس شود.
کسانی که دردهای عضلانی را تجربه می‌کنند، به علت آن واقفند چون در بیشتر موارد این دردها ناشی از استرس بیش از حد و تنش حاصل از فعالیت بدنی زیاد است. بعضی از علل شایع دیگر عبارتند از:
تنش عضلانی در یک یا چند منطقه از بدن ، استفاده بیش از حد از یک عضله در طول فعالیت فیزیکی و پارگی میکروسکوپی در عضلات به علت تحمل فشار وارده ناشی از ورزش‌های سنگین.
البته تمام دردهای عضلانی ناشی از ناشی از استرس، تنش و فعالیت بدنی نیستند و برخی توضیحات پزشکی دیگر نیز برای آن وجود دارند:
عفونت‌هایی مانند آنفلوآنزا، فلج اطفال، و یا عفونت‌های باکتریایی ،اختلالات خود ایمنی مانند لوپوس، درماتومیوزیت و پلی‌میوزیت ،استفاده از داروهای خاص یا مواد مخدر مانند استاتین‌ها، و بعضی از داروهای ضد فشار خون ،مشکلات تیروئید مانند کم کاری یا پرکاری تیروئید هیپوکالمی یا کاهش سطح پتاسیم.
دردهای عضلانی اغلب به درمان در خانه پاسخ می‌دهند. برخی اقدامات می‌تواند منجر به از بین برندن ناراحتی‌های عضلانی و صدمات وارده به آن شود:
استراحت و کاهش فعالیت های بدنی. استفاده از استامینوفن و یا داروی ضد التهاب مانند ایبوپروفن. سرد کردن محل درد در 24 تا 72 ساعت اول و پس از آن استفاده از گرمای موضعی، انجام نرمش‌های کششی بعد از چند روز استراحت و سپس انجام ورزش‌هایی مانند راه‌پیمایی، شنا و دوچرخه سواری، استراحت و خواب به اندازه کافی و استفاده از روش‌های ریلاکسیشن مانند یوگا و مدیتیشن و اجتناب از وزنه زدن هنگام درد ماهیچه ای.
با این حال وقتی که شدت درد زیاد بوده و یا علت آن مشخص نباشد، درد بیش از 3 روز طول بکشد و یا علائمی از عفونت وجود داشته باشد باید حتما به پزشک مراجعه کرد.
شما باید پزشک تان را ببینید، اگر: درد بعد از چند روز از شروع درمان، کم نمی‌شود. درد عضلانی بدون هیچ علت مشخصی سیر افزایشی دارد. درد عضلانی بعد از گزش حشرات مانند کنه اتفاق می‌افتد. درد عضلانی همراه با قرمزی و تورم است. درد عضلانی بعد از مصرف برخی داروها شروع می‌شود. درد همراه با تب و درجه حرارت بالای بدن است.
نشانه‌هایی از درد عضلانی که نیاز به اورژانس پزشکی دارند، نیز نباید از نظر دور نگه داشته شود: کاهش حجم ادرار ،مشکلات بلع ،استفراغ یا تب،مشکل در تنفس ،سفتی در ناحیه گردن ،ضعف ماهیچه‌ها و ناتوانی در حرکت دادن منطقه آسیب دیده
- راهکارهای پیشگیرانه
اگر درد عضلانی در شما در اثر فعالیت‌های فیزیکی ایجاد می‌شود، اقدامات زیر در کاهش خطر ابتلا به آن موثر است:
قبل از درگیر شدن در فعالیت‌های بدنی، حرکات کششی عضلات را انجام دهید و آن را بعد از تمرینات ورزشی نیز تکرار کنید.
در طول فعالیت ورزشی آب مصرف کنید و هیدراته بمانید.
جلسات تمرینی خود را با فعالیت‌های قلبی عروقی سبک آغاز کنید و به پایان ببرید. این کار خون و سیستم لنفاوی را در حال حرکت نگه می‌دارد و به رهایی از مواد زائد تولید شده به وسیله عضلات در طی تمرین کمک می‌کند. پس از تمرین، بلافاصله قسمت‌هایی از بدن را که فکر می‌کنید دردناک می‌شود، سرد کنید.
ویتامین‌ها به همراه آنتی اکسیدان‌ها را فراموش نکنید. ویتامین‌هایE و ث تاثیر رادیکال‌های آزاد را خنثی خواهند کرد.
*وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي