معلم به دانشآموزان توصيه ميكند پاسخهاي سؤالات امتحاني را بايد دقيقا عين همان چيزي بنويسيد كه در كتاب آمده است. براي همين اگر دانشآموزي در پاسخ سؤالي بنويسد: «در دوره اسلامي علومي مانند رياضي و جغرافي در جهان اسلام رشد كرد» شك نكنيد كه معلم از او غلط ميگيرد (بهتر است بگويم: غلط گرفته است؛ اسناد و شواهدش نيز موجود است!)، چون در كتاب آمده است: علومي مانند «رياضيات و جغرافيا» نه رياضي و جغرافي!
اگر در جواب پرسشي بنويسد: «خداوند به ما توصيه كرده است كه در برابر سختيها صبر و تحمل كنيم.»، نمره كامل را نميگيرد؛ چون در كتاب آمدهاست: «... در برابر سختيها صبر و پايداري كنيم»، ننوشته است: « صبر و تحمل»! حتي اگر به جاي «خداوند» بنويسد «خدا»، باز هم پاسخ درستي نداده است!
مواردي كه برشمردم، خيالپردازي نيست. اتفاقاتي است كه در يك مدرسه در همين تهران بزرگ رخ داده است، آن هم نه در مناطق حاشيهاي يا مدرسهاي دورافتاده بلكه در قلب تهران! در مدرسهاي كه فاصلهاش با ساختماني كه در آن اهداف كتابهاي درسي تنظيم و تدوين ميشود، بيش از 5 دقيقه راه نيست!
بهراستي اگر مدرسهاي در قلب تهران تا اين حد از آموزش صحيح به دور است، ديگر چه توقعي از مناطق محروم و دورافتاده داريم؟
سؤال: چرا والدين دانشآموزان به چنين وضعيتي اعتراض نميكنند؟
پاسخ: اگر اعتراض كنند، چه اتفاقي ميافتد؟!
پيوست:
مجبورم اعتراف كنم كه در خانواده ما آنقدر معلم وجود دارد كه اگر بخواهيم يك آموزش و پرورش غيرانتفاعي تاسيس كنيم، از جهت نيرو كم نخواهيم آورد! پس اگر در اين نوشته انتقادي موجود است، نخست بهخودم و
خانواده خودم است. بيترديد اگر آموزش و پرورش ما آبرويي دارد، از زحمات بيشائبه معلمان كاردان و دلسوز است كه تعدادشان نيز كم نيست. اما باور كنيم همين تعداد اندك معلمان كارنابلد گاهي زحمات معلمان خوب ما را نيز هدر ميدهند و با رفتارهاي غيرآموزشي خود ضربههاي بزرگي به روحيه دانشآموزان ما وارد ميكنند.
- شاعر و پژوهشگر ادبيات