به گزارش رویترز بیمه پایه‌ای بهداشت عمومی چین که تقریباً همه جمعیت ۱.۴ میلیارد دلاری چین این کشور را پوشش می‌دهند، فقط نیمی از کل هزینه‌های پزشکی بیماران را تأمین می‌کند و بیماران مجبورند بقیه هزینه‌ها از جیب بپردازند. این میزان پرداخت از جیب برای بیماری‌های مزمن یا وخیم مانند سرطان یا دیابت بالاتر هم می‌رود.
پیش‌بینی می‌شود که هزینه‌های پزشکی تا سال ۲۰۲۵ تقریباً چهار برابر شود و به ۱۲.۷ تریلیون یوآن (۱.۹ تریلیون دلار) برسد و به‌این‌ترتیب خانواده‌های چینی تحت‌فشار بیشتر برای قرض گرفتن قرار می‌گیرند.
البته وام‌های پزشکی فقط بخشی از بار سنگین دیون در چین هستند- دیون مصرف‌کنندگان از سال ۲۰۱۰ در این کشور سه برابر شده و به حدود ۲۱ تریلیون یوآن رسیده است.
دولت چین برای مقابله با این وضعیت تلاش کرده است که پوشش بیمه بهداشتی روستایی را گسترش دهد، پوشش بیمه‌ای بیماری‌های عمده را تقویت کند و به شرکت‌های دارویی برای کاهش قیمت‌ها فشار آورد، اما این روند اصلاحی به‌کندی پیش می‌رود.
بر اساس آمار رسمی تا ۴۴ درصد از خانواده‌های چینی به علت هزینه‌های مربوط بیمار دچار فقر شده‌اند. به‌خصوص هنگامی‌که موضوع تهیه داروهای جدید ضد سرطان مطرح است، بار مالی که بر خانواده‌ها وارد می‌شود، آن‌قدر زیاد است که ممکن است باعث ورشکستگی آن‌ها شود.
وزارت بهداشت چین نیز در حال بررسی درباره تأثیر این هزینه‌ها بر نیروی کار کشور است.
در حال حاضر ارقام قابل‌اتکایی درباره کل میزان دیون در بخش مراقبت‌های بهداشتی وجود ندارد، زیرا وام‌دهندگان برای مقاصد مختص مراقبت بهداشتی قرض دادن پول را پیشنهاد نمی‌کنند، اما شواهد موردی از وام‌دهندگان آنلاین نشان می‌دهد که بخش وام‌های پزشکی در این کشور به‌سرعت در حال رشد است.