نكته جالب توجه پوكمون گو اين است كه از GPS، دوربين، ساعت و نقشه گوگل به‌صورت همزمان استفاده مي‌كند و همين موضوع كافي است تا شما در همان برخورد اول به اين بازي علاقه‌مند شويد. مشكل اول اين بود كه بايد تمام مدت 3G گوشي را روشن مي‌كردم؛ موضوعي كه در نهايت باعث شد تجربه نخست من از پوكمون‌گو از يك ساعت بيشتر نشود. در همان ابتدا روي نقشه ردپاي يك پوكمون را ديدم كه در چندمتري من قرار داشت.
ردپا را دنبال كردم و ديدم يك موجود بامزه قهوه‌اي رنگ روي بند لباس ايستاده و منتظر است كه او را به فهرست پوكمون‌هايم اضافه كنم. دفعه نخست پرتابم به هدف نخورد و همان هنگام متوجه شدم كه تنها 50توپ (Poké Ball) براي بازي كردن در اختيار دارم. پرتاب بعدي را با دقت انجام دادم و نخستين پوكمونم را به چنگ آوردم. دومين پوكمون را هم در آشپزخانه پيدا كردم تا عطشم براي انجام اين بازي افزايش يابد. دست به‌كار شدم و لباس‌هايم را سريع عوض كردم تا در خيابان‌ها به‌دنبال پوكمون‌ها بگردم. چند متري را طي كردم اما خبري از پوكمون نبود تا اينكه مكان يكي از آنها برايم هويدا شد.
مجبور بودم براي گرفتن پوكمون وارد رستوران شوم. خجالت مي‌كشيدم با اين قد و هيكل وارد يك محيط عمومي شده و مثل زامبي‌ها به‌دنبال پوكمون بگردم. چشمتان روز بد نبيند چون پوكموني كه به‌دنبالش بودم از نوع پوكمون‌هاي وحشي بود و حسابي تقلا مي‌كرد تا نتوانم او را به دام بيندازم. در نهايت پس از 4پرتاب ناموفق، گرفتمش، منتها سرم را كه بالا آوردم ديدم ساكنان دو ميز رستوران با تعجب به من خيره شده‌اند.