او سردبير مجلههاي «دنياي پردازش» و «بازي» است كه هر دو بهطور تخصصي به بازيهاي رايانهاي ميپردازند. علاوه بر اين، او دبيري تحريريه نشريه بازينما و نشريه كاربر را در كارنامه خود دارد. نگاه او به بازي پوكمونگو نگاهي تحليلي و انتقادي است.
يك بازي ايدهآل بايد دو جنبه آموزش و سرگرمي را توامان دارا باشد. اما شركتهاي سازنده متناسب با نگاه و استراتژياي كه دارند از يكي از اين قابليتها بهره و استفاده بيشتري ميبرند كه اين سبب آسيبهايي شده است. هماكنون بازيهايي كه جنبه وقتگذراني و تخليه هيجان دارند بسيار پرشمارتر و محبوبتر و پرنفوذتر شدهاند. وقتي يك كمپاني با نيروهاي متخصص به طراحي و ساخت يك بازي پرهزينه ميپردازد همه تلاششان براي سودآوري است و طبيعتا بازي را بهگونهاي طراحي ميكنند كه كاربر وقت هر چه بيشتري را صرف آن بكند.
اما اصولا هر امري در رفتارهاي اجتماعي بايد تحت كنترل و مديريت فرد قرار بگيرد. طبيعتا بازيهاي رايانهاي هم بهعنوان بخش تفريح و سرگرمي فرد بايد از حد و اندازه خاصي فراتر نرود. نقش عنصر زمان هماكنون در طراحي جديد بازيها تا حدي زياد شده كه اگر كاربر يك روز به بازي رجوع نكند، مقداري از امكانات و تسهيلات بازي را از دست ميدهد.
شركت ژاپني نينتندو سازنده بازي پوكمون، از شركتهايي است كه استراتژي آن طراحي بازيهاي جمعي و گروهي است. بازيها را از شكل فردي به گروهي و جمعي سوق داده است. فراموش نكنيم كه طراح ايده اين بازي طراح گوگلارث هم بوده است. بنابراين واضح است كه با چه پيشينه وسيع و تخصصي اين بازي طراحي و خلق شده است. شعار اين بازي اين است كه شما محدوديت مكاني را زير پا ميگذاريد و حالا شهر زير سلطه شماست و يك فرهنگ تعاملي و گروهي ايجاد كرده است. اين ماجرا روي ديگري هم دارد. اينكه همين شركت با آژانسهاي امنيتي آمريكا از جمله سيا در طراحي گوگلارث همكاري داشته و بايد با نگاه دقيقتري به اين بازي و پيامدهاي آن توجه كرد.
حالا بياييد به ابزارهاي مورد نياز اين بازي بپردازيم. در اين بازي بايد جيپياس فعال باشد و مختصات را تحليل كند و همچنين دوربين فعال باشد. در قولنامهاي كه اين بازي پيش از نصب از شما ميگيرد اجازه ميگيرد كه به دوربين شما و تصاوير و فايلهاي ويدئويي شما دسترسي داشته باشد. اكانت جيميل شما را بررسي كند و به دفترچه تماس شما دسترسي دارد. همه اين نكات براي ورود به يك بازي اصلا عادي نيست. طبيعتا اين جزء روح بازي نيست كه بتوان به اين اندازه اطلاعات و حريم شخصي شما وارد شود. جالب اينكه اين شك در همه نهادهاي امنيتي دنيا حساسيت برانگيز شده است. آنقدر كه يكي از سناتورهاي آمريكا نامهاي به جان هانكه طراح بازي نوشته است كه اين قولنامهاي كه گرفتهايد بسيار زيادتر از حد اين بازي است و بايد پاسخ بدهيد كه اين ميزان اطلاعات به چه كار شما ميآيد.
جالبتر اينكه بعضي كشورها مثل چين، ژاپن، امارات متحده عربي، تركيه و كويت محدوديتهاي زيادي براي اجراي اين بازي مصوب كردهاند. در كويت اگر كاركنان شركتهاي نفتي و مناطق استراتژيك اين بازي را حتي روي همراهشان نصب كنند با مجازات اخراج مواجه ميشوند.
مورد ديگري كه نهادهاي امنيتي را به مشكل دچار كرده اين است كه ميتوان با قرار دادن يك پوكمون نادر جمعيت زيادي را در يك نقطه جمع كرد كه اين مسئله در اين روزها كه خطر حملههاي تروريستي جهان را تهديد ميكند بسيار خطرناك است.مواردي هم بوده كه افرادي پيغام دادهاند كه ما پوكمونهاي نادري داريم و افراد را به آن مكان كشانده و مورد سرقت و آزار و اذيت قرار دادهاند.
يكي ديگر از مخاطرات اين بازي براي جست وجوگران پوكمونها سر پاييني و حواسپرتي كاربراني است كه محو اين بازي شدهاند و باعث تصادف و پرت شدن و اتفاقات ناگواري از اين دست ميشود كه سلامت جاني افراد را تهديد ميكند.
در مورد آينده اين بازي دو احتمال وجود دارد. يكي اينكه با توجه به شرايط ناگوارا تروريستي حاكم بر دنيا تدابير امنيتي بر اين بازي حاكم خواهد شد و رونقش كمتر ميشود. احتمال ديگر اين است كه سازنده بازي، خود را با شرايط كشورها هماهنگ كند و با كشورها به اين تعامل برسند كه مشكلات امنيتي آنها را درك كرده و تدابيري براي آن بينديشند.
متاسفانه در ايران مديريت فرهنگي و نظارت درستي بر اين موضوعات وجود ندارد. چه بهتر كه در شروع اين موج، تدابيري براي كنترل و هدايت اين بازي انجام دهيم. ولي پيشبيني من اين است كه اين بازي به يك معضل اجتماعي و امنيتي در سراسر دنيا تبديل خواهد شد.
نظر شما