هنگام بيماري، معمولا دوره درمان را كامل نمي‌كنيم و به همين علت، هميشه داروهاي اضافه‌اي در خانه‌هايمان باقي مي‌ماند و تاريخ مصرفش مي‌گذرد. البته اين تنها جاي بد قضيه نيست؛ ماجرا وقتي خطرناك مي‌شود كه ما دوباره به سراغ همين داروهاي در يخچال‌مانده مي‌رويم و بدون آنكه بدانيم مصرف داروي تاريخ گذشته چه عوارضي در بدن به جاي مي‌گذارد، به راحتي از آنها استفاده مي‌كنيم.
متخصصان حوزه دارو مي‌گويند كه برخي از داروها ممكن است پس از آنكه تاريخ مصرفشان تمام شود، سمي شوندبه‌گونه‌اي كه امحاي آن براي جانوران و محيط‌زيست نيز خطرناك باشد. پس طرف ديگر ماجرا داروهاي تاريخ‌گذشته، چگونگي امحاي داروست.
رئيس اداره امور داروخانه‌ها و توزيع سازمان غذا و دارو درباره روند امحاي داروهاي تاريخ مصرف گذشته، مي‌گويد: براي دور ريختن داروهاي تاريخ گذشته مي‌توان داروها را بدون خرد كردن قرص‌ها و كپسول‌ها، از بسته بندي اصلي خارج كرد و اين داروها را با موادي همچون تفاله چاي مخلوط كرد. همچنين مي‌توان اين مخلوط را در كيسه پلاستيكي دربسته قرار داد و داخل سطل زباله انداخت، سپس مخلوط حاصل را در قوطي حلبي خالي يا ديگر ظروف مشابه ريخت تا از نشت دارو به بيرون از سطل زباله جلوگيري شود.
بنا بر گزارش پايگاه اطلاع‌رساني سازمان غذا و دارو، پرويزي درباره شربت‌ها و سوسپانسيون‌ها نيز با بيان اينكه وضع به همين صورت است مي‌گويد: «بهتر است محتوي را در فاضلاب ريخته و بطري آن را در زباله‌دان انداخت. همچنين ريختن داروها در فاضلاب بلامانع است.»
پرويزي افزود: تعداد كمي از داروها هستند كه ممكن است ذاتاً خطرناك باشند يا با مصرف تنها يك دوز در فردي كه دارو به او تعلق ندارد، كشنده باشند كه براي جلوگيري از مصرف اين مواد توسط كودكان، حيوانات خانگي يا ديگر افراد، به‌محض اينكه ديگر مورد نياز نباشند بايد سريعاً از طريق فاضلاب دور ريخته شوند.
رئيس اداره امور داروخانه‌ها و توزيع سازمان غذا و دارو همچنين در مورد آمپول نيز عنوان كرد: بهترين راه شكستن و دورريز كردن آن است و چنانچه شركت سازنده دارو، روشي را براي معدوم‌سازي دارو روي بسته‌بندي آن ذكر كرده است بايد براساس آن عمل شود. همچنين امحاي داروهاي تاريخ گذشته شركت‌ها، توسط شركت‌هاي امحا‌كننده و در شرايطي خاص صورت مي‌پذيرد.