اين كتاب در واقع خاطرات سعيد ابوطالب از دوراني است كه توسط آمريكاييها به اسارت گرفته شده بود.نكته جالب توجه كتاب هييو اين است كه با وجود مستند بودن، به شكل رمان نوشته شده است و خواننده با روايتي داستاني سروكار دارد كه بسيار هم پركشش است.
هييو در عين اينكه اثري قابلاستناد است و براساس واقعيت نوشته شده هستهاي دراماتيك نيز دارد و آنقدر خواندني است كه علاقهمندم براساسش فيلم بسازم. بهطور كلي كتاب بايد حتما واجد جذابيت باشد، بهطوري كه مخاطب را با خود درگير كند و در عين دادن اطلاعات، سرگرمش نيز بكند؛ اتفاقي كه در كتاب هييو رخ داده است. خوانندهاي كه اين اثر را مطالعه ميكند با علم به اينكه يك ماجراي واقعي را دنبال ميكند با لحني روايي سروكار پيدا ميكند كه موجب ميشود تا انتهاي ماجرا پيش برود.
كتاب سعيد ابوطالب جزئياتي دارد كه او به عنوان نويسنده به درستي آنها را در دل اثرش قرار داده است. در هييو از پرگويي و دادن اطلاعات تكراري پرهيز شده و همين موضوع باعث شده خواننده از مطالعهاش خسته نشود. ضمن اينكه مخاطب ميداند كه راوي، اين ماجرا را به صورت واقعي پشت سر گذاشته و اين داستاني كه روايت ميشود، ريشه در واقعيت دارد؛ واقعيتي كه توسط نويسنده با روايتي داستاني همراه شده و سعيد ابوطالب توانسته خاطراتش از دوران اسارت را به گونهاي به نگارش درآورد كه مخاطب به خوبي با او همراه و همگام شود.
- نويسنده و كارگردان سينما