در اين ميان هستند افرادي كه سعي كرده‌اند اين سنگ‌ها را در مواردي چون گوهرتراشي به كار بگيرند. يكي از اين كارآفرينان حميدرضا عليمرداني است. او ۲۸ سال در حرفه ساخت طلا و جواهر و گوهرتراشي فعاليت كرده و صاحب يك آموزشگاه در اين حوزه است. عليمرداني كتاب‌هايي تخصصي در اين رشته نوشته و مدركي تحصيلي معادل كارشناسي از دانشگاه آبردين دارد. او و دوستانش موفق شده‌اند ۷ رشته دانشگاهي در دانشگاه جامع علمي-كاربردي ( زير گروه صنعت) در حوزه طلا و جواهر تدوين كنند.
- قصه از يك انباري شروع شد
عليمرداني در تابستان ۱۴ سالگي توسط يكي از اقوام به يك كارگاه طلا و جواهر معرفي مي‌شود. او ظرف اين سه‌ماه به علاقه و استعداد خود در اين رشته پي مي‌برد. عليمرداني كه آينده روشني در اين حرفه براي خود متصور بوده تصميم مي‌گيرد ترك تحصيل كند و دنبال اين رشته را بگيرد اما در اين راه با مخالفت پدرش روبه‌رو مي‌شود.
خودش مي‌گويد با ترفند‌هاي كودكانه سعي مي‌كرده خانواده را راضي كند؛ مثلا در امتحان به سؤالات پاسخ نمي‌داده تا در آن مقطع قبول نشود. او در سال ۱۳۶۸ وارد اين حرفه مي‌شود، زماني كه هنوز اين رشته به‌صورت يك صنعت موروثي به حساب مي‌آمده. حدود ۲ سال در كارگاهي مشغول به‌كار شده و در سن ۱۷ سالگي با سرمايه‌اي كه ذره ذره جمع كرده در يك انباري با ابعاد ۲ متر در ۱ متر يك كارگاه راه‌اندازي مي‌كند و در آن مشغول به‌كار مي‌شود.
با ورود به سربازي هم، كار او همچنان ادامه پيدا مي‌كند اما در پايان آن و هنگام صادرشدن كارت پايان خدمت با مسئله‌اي روبه‌رو مي‌شود كه قبول آن برايش سخت است. او متوجه مي‌شود ميزان تحصيلات او دوم‌راهنمايي ذكر شده. اين موضوع چون جرقه‌اي باعث مي‌شود او شبانه درس بخواند و در رشته الكترونيك فارغ‌التحصيل شود. پس از آن با نوشتن كتب تخصصي در حوزه طلا و جواهرسازي موفق به برقراري ارتباط با دانشگاه‌هاي خارج از كشور شده و مدرك معادل كارشناسي را هم دريافت مي‌كند.
- با انجام پروژه آموزش مي‌دهيم
عليمرداني كه صاحب يك آموزشگاه در حوزه طلا و جواهر است، مي‌گويد: در اين رشته مهارت‌جو نيازي به هيچ پيشينه يا كسب تخصص به‌عنوان مهارت‌هاي پيش نياز ندارد و مي‌تواند با ۲ماه آموزش و كسب تجربه‌اي يكي دوساله وارد بازار كار شده و به درآمد برسد. البته اين درصورتي است كه فرد به‌طور تخصصي اين حرفه را آموزش ببيند.
عليمرداني براي نتيجه بهتر در آموزش اين حرفه، آموزش پروژه محور را پيشنهاد مي‌كند. در اين روش تقريبا يك‌سوم تا نصف دوره صرف آموزش تكنيك‌هاي گوهرتراشي يا ساخت طلا و جواهر مي‌شود كه در واقع تركيب اين تكنيك‌ها به توليد يك محصول منجر خواهد شد. پس از آن مهارت جويان وارد مرحله پروژه مي‌شوند كه در آن بايد تمام مواردي را كه فرا گرفته‌اند در قالب ساخت يك محصول به نمايش گذاشته و تحويل دهند.
عليمرداني مي‌گويد: اگر اين محصول قابل‌قبول باشد ما آن را داخل ويترين وب‌سايت خود عرضه مي‌كنيم كه ممكن است حتي به فروش برسد وگرنه مهارت‌جو موظف است از نو اين پروژه را انجام دهد تا مورد قبول واقع شود. او كه عقيده دارد يادگيري مهارت و تحصيلات آكادميك بايد در كنار هم باشد تا به نتيجه برسد مي‌گويد: بهتر است شنا كردن به مهارت‌جويان آموزش داده شود نه اينكه فقط تعريفي از نحوه شنا به آنها ارائه شود.
- شعار ما «پنج تا دو» است!
عليمرداني از شعاري حرف مي‌زند كه در اين رشته هميشه ورد زبانش بوده و به آن ايمان دارد؛ شعار «پنج‌تادو»! اين شعار مي‌گويد شما در حوزه تراش سنگ مي‌توانيد ظرف ۲ ماه، با صرف مبلغي حدود۲ ميليون تومان براي آموزش، در يك فضاي ۲ متري، با خريد تجهيزاتي به مبلغ ۲ ميليون تومان، به درآمدي برابر ماهانه ۲ ميليون تومان در‌ماه برسيد.
البته اين كارشناس گوهرتراشي، تأكيد مي‌كند كه پيش از ورود به هر كسب و كاري ابتدا بايد بررسي كنيد كه آيا شرايط و بستر آن براي شما فراهم است يا خير؟ در مورد حرفه تراش سنگ‌هاي قيمتي بايد به دسترسي خود به منابع اين سنگ‌ها دقت كنيد. غيراز ايران كه ۱۷ درصد منابع اين سنگ‌ها را در دل خود دارد، ما در همسايگي كشورهايي چون افغانستان و تاجيكستان هستيم كه در واقع بهشت سنگ‌هاي قيمتي هستند؛ انواع زمرد، لعل، لاجورد و... در اين كشورها وجود دارد و توليدكنندگان از راه‌هاي دوري چون آمريكا و اروپا از اين منابع استفاده كرده، آنها را فرآوري مي‌كنند و ارزش آنها را تا حدود ۸۰۰ برابر افزايش داده و به فروش مي‌رسانند. در كنار اين موضوع بحث تاريخي اين رشته مطرح مي‌شود؛ ايران از هزاره‌هاي گذشته مهد فلزكاري بوده و ريخته‌گري فلزات قيمتي و ضرب سكه براي نخستين بار در كشور ما انجام شده است همچنين فيروزه نيشابور به كشورهايي چون مصر صادر مي‌شده است.