اگر تجربه بچه اول باشد كه فصل جديدي در زندگيتان شكل ميگيرد. از همان روزهاي اول گمانهزني در مورد اينكه دختر است يا پسر شروع ميشود و ذوق و شوق ديدن فرزندتان شما را بيتاب ميكند. خريد لوازم مورد نياز بچه، خيالپردازي و رؤيابافي براي مسافري كه قرار است بهزودي فضاي ساكت خانه را با گريهها و خندههايش پر كند، چيزي است كه خوشبختي را به خانه نزديكتر ميكند. اما هميشه آنطور كه فكر ميكنيد پيش نميرود؛ گاهي خواست و اراده خداوند بر اين است كه مسافر كوچولو به مقصد نرسد... . در اين ميان آيا ميدانيد بايد بهعنوان شوهر چه نكاتي را بدانيد و رعايت كنيد؟
- درد جسمي كنار غمفقدان
شما هم به اندازه يك پدر كه فرزند خود را نديده ناراحتيد، كسي منكر اين احساس شما نميشود اما اين يك واقعيت است كه اگر شما و همسرتان هر دو به يك اندازه ناراحت باشيد، او بايد مشكلات جسمي ناشي از سقطجنين را هم تحمل كند. هر چهماه بارداري همسرتان بيشتر باشد، همانقدر كه وابستگي عاطفي هر دوي شما به فرزندي كه قرار است به دنيا بيايد بيشتر است، به همان ميزان هم مشكلات سقط كردن آن براي همسرتان بيشتر خواهد بود. درد و سختيهايي كه اگر مشكلي پيش نميآمد و بعد از آنها فرزندش را در آغوش ميگرفت، شيريني خودش را داشت حالا تحملش سختتر ميشود. زماني كه به دلايل مختلف پزشكي ختم بارداري را اعلام ميكنند، او دردي را براي به دنيا آوردن جنين مرده تحمل ميكند كه هر لحظه علاوه بر جسم او روحش را هم ميخراشد. پس شما بايد قويتر باشيد و سعي كنيد در اين ماجرا تكيهگاهي خوب براي همسرتان باشيد، مخصوصا از نظر جسمي هواي او را داشته باشيد كه بتواند خيلي زود مثل قبل شود.
- او مقصر نيست
هيچ زني دوست ندارد جنينش را از دست بدهد يا جنين ناقص و مشكلداري داشته باشد. يك مادر اگر بتواند، از جان و سلامتي خودش هم مايه ميگذارد تا جنينش تبديل به نوزادي سالم شود و به دنيا بيايد اما واقعيت اين است كه بدن او طبق خواستهاش عمل نكرده. اگر جنين بهخاطر مشكل ژنتيك ناقص باشد، او مقصر نيست. اگر رحم همسرتان توانايي نگهداري جنين را ندارد، باز هم او مقصر نيست. خيلي از مسائل و مشكلات زندگي اينگونه است، يعني از دست ما خارج است. امروز ديگر به هيچ وجه قابلقبول نيست كه مردي همسرش را مقصر بداند چون رحمش توان نگهداري جنين را ندارد. آن زن اگر ميتوانست هر سختياي را به جان ميخريد اما فرزندش را حفظ ميكرد پس نتوانسته نه اينكه نخواسته! مراقب باشيد شما و اطرافيان حرفي نزنيد يا برخوردي نكنيد كه همسرتان احساس كند مقصر است.
- من و تو باهم هستيم
رسم است كه وقتي فرزندي به دنيا ميآيد، شوهري كه حالا ديگر پدر شده است، براي همسرش هديهاي ميخرد؛ دسته گل، انگشتر و هر چيز ديگري اصولا خانمها دوست دارند هديه بگيرند.
بهتر است حالا كه فرزندتان به دنيا نيامده هم اين هديه را بخريد و به همسرتان بدهيد تا او احساس كند كه خودش براي شما در درجه اول اهميت قرار دارد. يادتان باشد كه خانمها دوست دارند بشنوند. آنها هم مثل شما ذهنخواني بلد نيستند پس علاوه بر اينكه رفتار خوبي داريد، قوي و محكم كنار او هستيد، به ديگران اجازه نميدهيد در اين مورد دخالت كنند، سعي كنيد با كلامتان به او نشان دهيد كه اصل در زندگيتان سلامتي و حضور خود او است. اگر قسمت بود و خدا خواست در آينده صاحب فرزند ميشويد اگر هم قسمت نبود، كنار هم ميمانيد. در اين صورت مسئلهاي كه در زندگيتان ايجاد شده ميتواند راهحلهاي مختلفي داشته باشد. علم پزشكي در اين زمينه پيشرفت زيادي كرده اما مهم اين است كه شما دونفر بدانيد باهم از پس اين مشكل بر ميآييد.
- حرفهاي مادر و فرزندي
چندماه موجود زندهاي را باخودتان همراه داشتهايد و يك اتفاق باعث شده او هر گز به دنيا نيايد، شما حس مادري را تجربه كردهايد بدون اينكه حالا فرزندي داشته باشيد و اين اتفاق سادهاي نيست. از لحاظ جسمي شرايط سختي را پشت سر گذاشتهايد و از نظر روحي شرايط سختتري. درد جسميتان را شايد ديگران ببينند و حس كنند اما چيزي درون شماست كه كسي عمقش را نميداند اما فراموش نكنيد كه همسرتان هر قدر هم كه قوي و درنظر شما خونسرد باشد، اما شرايط مشابهي مثل شما را تجربه ميكند. او منتظر بود تا چند وقت ديگر پدر شود اما حالا اين اتفاق نيفتاده. اگر چيزي نميگويد و به روي خودش نميآورد به معني اين نيست كه بيتفاوت است. او به رسم رفتار مردانهاش ميخواهد از شما در سكوت حمايت كند. سعي كنيد خيلي زود به زندگي قبل برگرديد و همان همسر هميشگي شويد. به آينده اميدوار باشيد و براي تغيير حال و هوايتان پيشنهاد يك سفر چند روزه را بدهيد. مدام زانوي غم بغلكردن و اسباب بازيها را در خانه چيدن و غصه اتفاقي كه افتاد را خوردن، مشكلي از شما حل نخواهد كرد. ميتوانيد از اين مشكل بهعنوان يك فرصت براي نزديكشدن بيشتر به همسرتان استفاده كنيد. شما انشاءالله دوباره بهزودي مادر خواهيد شد و از اينكه چرا اين روزها آنقدر غصه خورديد و نگران بوديد، پشيمان ميشويد.
- ذرهبين
با همسرتان همفكري و مشورت كنيد و اگر اتاق بچهاي درست كردهايد، درش را ببنديد يا وسايلش را به انباري منتقل كنيد. لباسها و اسباببازيها را هم از جلوي چشم برداريد. خودتان به اين مشكل دامن نزنيد. دنيا به آخر نرسيده. با روحيه بهتر و اميد بيشتر و توكل برخدا ميتوانيد چند وقت بعد مجددا صاحب بچه شويد.