او كه سالهاست براي نوجوانها كلاس بازيگري برگزار ميكند ميگويد كه هفتهنامهي دوچرخه يكي از ضميمههاي جذاب روزنامهي همشهري است و هربار كه فرصت كند آن را ميخواند.
«سعيد دولتي»، سالهاست در صحنهي تئاتر و صفحهي تلويزيون بهطور جدي فعال است و آثار بسياري را بازي و كارگرداني كرده است.
او اينروزها نمايش «دلپيچه» را در تماشاخانهي «هماي سعادت» روي صحنه دارد كه تجربهي متفاوتي در عرصهي نمايش است و تلفيقي از ژانر كمدي و وحشت.
اين نمايش كه اجراي آن تا دهم مهرماه 95 ادامه دارد، با استقبال چشمگير مخاطبان نوجوان مواجه شده و فرصت خوبي است كه پاي صحبتهاي اين هنرمند تهراني بنشينيم و با حال و هواي اين نمايش بيشتر آشنا شويم.
- نمايش «دلپيچه»، موضوعی فانتزی و کمدی دارد که نوجوانها به آن علاقهمندند. دوست دارید برای نوجوانها کار کنید؟
البته متن نمایش دلپيچه را كه «اصغر گروسی» نوشته، در اصل ویژهي بزرگسالان است. اما بهخاطر داستان کمدیاش و استفاده از عنصر وحشت و حضور اجنه، فضایی فانتزی پيدا كرده و همین موضوع باعث استقبال چشمگير مخاطبان نوجوان شده است.
ضمن اينكه من بهطور كلي و جدای از اجرا، سالهاست که کار تدریس بازیگری برای نوجوانان را انجام میدهم و از این کار بسیار لذت میبرم.
- چرا سراغ جنها رفتید؟
در تئاتر برخلاف سینما، به جز موارد انگشتشمار، به موضوع جن و ژانر وحشت پرداخته نشده است. جن هم اساساً بهدلیل خاصیت غیرمعمول و متافیزیکیاش، برای نوجوانان موجودی جذاب است.
البته اين نكته را هم اضافه كنم كه اگر شما متن این نمایش را بخوانید با متنی كاملاً کمدی مواجه میشوید، اما در اجرا، این تعلیق، هیجان و وحشت را به آن اضافه كرديم.
- فكر ميكنيد به همين دليل است كه نوجوانها جذب اين نمايش شدهاند؟
بهنظرم دليل اصلي علاقهي نوجوانها به اين نمايش، فضاي فانتزی آن است. همينطور پارادوکس (تناقض) تلفیقی این کار كه باعث میشود لذت ترس و خنده را در کنار هم تجربه کنند. چون عموماً وقتی آدم میترسد، نمیخندد و برعکس!
- از چه سنی به تئاتر علاقهمند شدید؟
من از نوجوانی و دوران مدرسه به تئاتر علاقهمند بودم و فعالیت میکردم. سال اول دبیرستان كه بودم، اولین نمایشم را روی صحنه بردم. بعد هم كه به دانشگاه رفتم و در رشتهی بازیگری و کارگردانی فارغالتحصیل شدم. از آنسالها تا امروز به فعالیت حرفهای در این حوزه ادامه دادهام.
- براي نوجوانهاي علاقهمند به بازيگري و تئاتر چه پیشنهادی داريد؟
تقریباً کمتر نوجوانی را میتوان پیدا کرد که به بازیگرشدن علاقه نداشته باشد. اما واقعاً این علاقه به تنهايي کافی نیست و هرکس باید استعداد ذاتی این حرفه را داشته باشد تا بتواند در آن موفق شود. بهنظرم بهترین راه برای نوجوانان علاقهمند به بازیگری آموزش است.
راستش یک خصوصیت نهچندان خوبی که نوجوانها و جوانهاي امروزی دارند، این است که برای رسیدن به ایدهآلی که در ذهنشان دارند، خيلي عجولند.
به نظرم هرکسی باید از خودش بپرسد که برای رسیدن به هدفش چهقدر تلاش کرده؟ چند کتاب خوانده؟ چند کلاس بازیگری را گذرانده؟ و سؤالهايي مثل اين.
«دلپيچه»/ عكس: سیدضیاالدین صفویان