وقتي هم كه اسم محرم مي‌آيد و نزديك روزهاي عزاداري اباعبدالله مي‌شويد اين آرزو و حسرت بيشتر و بيشتر زنده مي‌شود. اگر قرار باشد اين آرزوي خوب به‌زودي برايتان برآورده شود، آيا مي‌دانيدكه چطور بايد عازم اين سفر شويد؟ مي‌دانيد در اين سفر چه خبرهايي است و به كجاها سر خواهيد زد؟ گروهي هم شايد پيش خودشان بگويند كه ما حسرت به دليم. ما كجا و كربلا كجا؟ ولي مي‌شود فاصله اين راه را كم كنيد و بي‌نصيب نمانيد و براي كوله‌بار سفر كربلايتان كاري كنيد. اين صفحه را بخوانيد تا جواب بيشتر اين دغدغه‌ها را بگيريد:
- منتظر انواع پذيرايي باشيد
همه بزرگان دين در آرزوي سفر به كربلا بوده و هستند و براي اين آرزو تلاش مي‌كنند. اصلا هيچ انسان دينداري نيست كه وعده‌هاي دنيا و آخرتي سفر به كربلا را بشنود و هيجان‌زده و مشتاق نشود. براي مثال نمونه‌هايي از بركت‌هاي سفر كربلا را بخوانيد. امام صادق(ع) مي‌فرمايند: زيارت سيدالشهدا(ع) معادل يك حج و يك عمره و 2ماه اعتكاف در مسجدالحرام است و همچنين فرمودند: هر كسي كه حسين(ع) را با معرفت حق و مقام او زيارت كند، خداوند ثواب هزار حج پذيرفته و هزار عمره پذيرفته را برايش بنويسد و گناهان گذشته و آينده او را ببخشد. در مجموع حديث‌هاي ديگري هم آمده است كه زيارت امام حسين(ع) علاوه بر اجر معنوي، بركات مادي نيز به همراه دارد كه مي‌توان به وسعت مال، عاقبت به‌خيري و گشايش در مشكلات و سختي‌هاي زندگي اشاره كرد. روي ديگر سكه نعمتي است كه شايد بعضي‌ها از آن بي‌خبر باشند. سال‌ها قبل كه راه كربلا بسته بود، خيلي از مشتاق‌هاي كربلا حسرت به دل از اين زيارت بودند و بعضي‌هايشان با اين غم از اين دنيا رفتند؛ مثلا عارف عزيزي مثل مرحوم محمداسماعيل دولابي سفارش كرده بود اگر روزي راه كربلا باز شد، خودتان را بيندازيد به راه كربلا، چون هر چه مي‌خواهيد در دستگاه امام حسين(ع) است.
- شما با دعوت راهي مي‌شويد
چه آنهايي كه به همين زودي‌ها عازم عتبات هستند و چه آنهايي كه در رؤياي زيارت هستند بايد به دعوت ائمه باور بياورند. اين دعوت يعني بعد از همت و زمينه‌سازي شما، اصل مطلب خواست خدا و تأييد ائمه است كه عمرتان كفاف زيارت و جانتان توان آن‌را داشته باشد. بعضي‌ها پول زيادي دارند و حتي وقت و زمانشان هم به آنها امكان زيارت را مي‌دهد و در طول سال بسيار به سفر مي‌روند ولي به ياد زيارت عتبات نمي‌افتند. ممكن است به‌خودشان وعده بدهند كه وقت زياد است، به جاي زيارت كارهاي خير ديگري مي‌كنم و... اين همان مسئله دعوت ائمه است. برعكس عده‌اي هم در طول يك سال در قلك هزينه كربلايشان پول جمع مي‌كنند، وام مي‌گيرند، از خير كارهاي تجملي و بي‌فايده مي‌گذرند ولي باز نمي‌دانند قسمت‌شان سفر كربلا مي‌شود يا نه. با اين حال چندي نمي‌گذرد كه در كمال ناباوري عازم مي‌شوند. از امام صادق(ع) نقل شده كه فرمودند: ميان ما و شيعيان علاقه و ارتباطي وجود دارد كه اين علاقه باعث مي‌شود ما خودمان آنها را دعوت كنيم. اينها خبر از اين مي‌دهد كه نه دفعات زيارت مي‌تواند مايه فخر‌فروشي شود و نه جاماندن از زيارت نشانه بدي است؛ چراكه مصلحت با خدا و دعوت ائمه بوده و زائر از خودش چيزي ندارد. ولي اينكه فردي اصلا به فكر زيارت يا دعا براي طلبيده‌شدن نيفتاده باشد حرف ديگري است كه جاي فكر و تغيير در هر فرد را مي‌رساند. پس، از امروز براي پيدا كردن توفيق زيارت‌تان دعا كنيد، پس‌انداز كنيد، برنامه‌ريزي كنيد و اگر زائر شديد براي جامانده‌ها هم خير بخواهيد.
- چطور به زيارت برويم
طبق نگاه قرآن، در خصوص امامان و شهيدان مرگ به معناي مرسوم آن مفهومي ندارد و زيارت امروز امامان مثل زمان حيات مادي‌شان خير و بركت دارد؛ يعني همانطور كه در طول زندگي مادي امامان، شيعه‌ها ممكن بود چند‌ماه در سفر باشند تا خدمت امامان برسند و ابراز علاقه و دوستي كنند. و طلب دعا و خير از ايشان كنند، زيارت كردن در اين زمان هم در واقع مانند زمان زنده‌بودن ايشان است. اين همت به پابوسي قبور ائمه يا حتي زيارت محل‌هاي توصيه شده و منسوب به آنها مثل مسجد جمكران، نشانه‌اي از زنده بودن دينداري خود ماست. با اين حال چون امام حسين(ع) با همه دارايي و توانشان به ميدان دفاع از حق خدا رفتند و دشمن هم در بدترين وضع ممكن ايشان را مظلومانه شهيد كرد زيارت ايشان، حساب ويژه‌اي پيدا كرده است.اگر به فكر زيارت هستيد به‌ياد داشته باشيد كه در سفر به عتبات عراق كه شامل نجف، كربلا، سامرا و كاظمين است بيش از هرجاي ديگري بازار حساب و كتاب كشيدن از خودتان و تصميم‌هاي جديد براي بندگي‌كردنتان را داغ كنيد.
از دليل‌هاي طلايي ديگر اين همه تاكيد بر زيارت امام حسين(ع)، درك قله و اوج محبت امام به خدا و ايثار ايشان است. هرچه باور به ميزان بندگي‌كردن امام‌حسين(ع) بيشتر در جانتان ايجاد شود، در تمام طول سال و روزهاي بعد از سفرتان بيشتر از خودتان انتظار معنوي خواهيد داشت. رابطه امام حسين(ع) و خدا در حدي است كه ائمه مي‌فرمايند: هركس اباعبدالله را زيارت كند خدا را زيارت كرده است.
- پيشنهادهايي براي سفر
برخي‌ها از وضعيت دينداري خودشان راضي نيستند و براي همين مي‌گويند اول خودمان را درست كنيم بعد به زيارت برويم بهتر است. اين باور اشتباه است و به قول عارفي، كسي قبل از حمام‌كردن خودش را تميز نمي‌كند. ولي حتما قبل از سفر درباره ارزش و حال و هواي سفر عتبات مطالعه كنيد تا نفس‌تان اذيت‌تان نكند. اين توصيه از آن جهت است كه با نيت يك سفر توريستي عازم نشويد و بدانيد بخشي از خودسازي اين سفر به‌خاطر سختي‌هاي آن است. قبل از سفر، درباره زندگي ائمه‌اي كه به زيارت‌شان مي‌رويد كه شامل امام علي(ع)، امام‌حسين(ع)، امام كاظم(ع)، امام‌جواد(ع)، امام هادي(ع)و امام عسكري(ع) است اطلاعات پيدا كنيد. هرچه شناخت و اطلاعات‌تان را قبل از سفر بيشتر كنيد در طول سفر بيشتر لذت معنوي خواهيد برد.
مي‌توانيد قبل از سفر تعدادي شعر، نوحه و... در دفتر يادداشتي براي خودتان بنويسيد تا در طول سفر و جاهايي كه اجازه بردن موبايل نداريد از آنها براي حال شخصي‌تان استفاده كنيد. در طول سفرتان خاطرات معنوي و قرارهايي كه بين خودتان و امام‌ها گذاشته‌ايد را هم در اين دفترچه يادداشت كنيد تا بعد از سفر فراموشتان نشود.
اگر عادات غذايي خاصي داريد مقداري كنسرو با خودتان همراه كنيد و چون هواي كشور عراق اغلب غبارآلود و گرم است از ماسك، شربت خاكشير و آبليمو استفاده كنيد.
- زيارت عاشورا چه مي‌گويد؟
1- سند محكم زيارت عاشورا كه به نقل از امام صادق و امام باقر(ع) سينه به سينه از پدرانشان نقل شده، اعتماد كامل به مضمون اين دعا را به علما ثابت كرده است.
2- همانطور كه زيارت جامعه كبيره نماد و اوج تولي و ابراز دوستي به ائمه است، زيارت عاشورا هم اوج و نماد دعاها در تبري و ابراز دوري كردن از غيرخدايي‌ها و دشمنان ائمه است.
3- زيارت عاشورا مثل برخي نوحه‌هاي امروزي فقط بيان خاطره دردناك عاشوراي هزار و اندي سال پيش نيست بلكه مسئله جاري‌بودن عاشورا و كربلا در هر دوره‌اي را بيان مي‌كند كه خواننده‌اش را به احساس دينداري و اخلاق نزديك مي‌كند. در متن اين زيارت دائم روي جاري بودن اثر كارها در زندگي آيندگان تاكيد مي‌شود و اين باور را به خواننده مي‌دهد كه مي‌تواند حتي امروز جز پايه گذاران كارهاي خوب يا بد باشد.
4- اين زيارت كوتاه كه جزو برنامه‌هاي روزانه بسياري از علماست در خودسازي و وصل كردن خواننده به دوستي امام حسين(ع) و دشمني با ظالمان نقش مهمي دارد؛ مثلا در زندگينامه آيت‌الله‌بهجت آمده است كه ايشان 50سال زيارت عاشورا با ذكرهاي صدتايي را ترك نكردند؛ حتي آخرين روز زندگي‌شان.
5- اگر در برنامه روزانه زندگي‌مان خواندن زيارت عاشورا جدي و هميشگي شود، روحمان با معني و مضمون‌هاي عاشورايي همراه مي‌شود. اين تقويت‌كننده روحي براي هركسي كه مي‌خواهد تمرين سرباز شدن براي امام امروز و امام‌زمان(عج) را پيدا كند حتما لازم است. مي‌گويند آن چيزي كه تا امروز شيعه را پويا‌ترين مذهب جهان كرده است، اعتقاد به تاريخ سرخ حسيني و آينده سبز مهدوي است.
6- در اسلامي كه دائم توصيه به ابراز محبت و دوستي با ديگران دارد اين باور جدي در زيارت عاشورا بيان مي‌شود كه مؤمن واقعي بايد براي كافر‌ها و ظالم‌ها دافعه داشته باشد و از ابراز نظر مخالف و حذف ظلم ترس نداشته باشد.
- هر روز به كربلا برويد
فرد مؤمن و عارفي نزديك مردي شد و ناگهان در نزديكي محل‌نشستن او صحنه‌اي از شهر كربلا را ديد. عارف كمي دور شد و دوباره نزديك آن مرد شد و باز هم انگار به كربلا رفته بود. تعجب كرد و بادقت به كتابي كه در دست مرد بود نگاه كرد و فهميد مرد در حال خواندن زيارت عاشوراست. از اين روايت‌ها زياد است؛ همچون افرادي كه مرده‌اند و به خواب فردي آمده‌اند كه اي‌كاش بيشتر زيارت عاشورا مي‌خوانديم، من را زيارت عاشورا نجات داد، قبرستان به‌خاطر دفن فردي كه هميشه زيارت عاشورا مي‌خواند مدتي از عذاب آرامش گرفت و...
شاگردان آيت‌الله بهجت از ايشان درباره ارزش و اعتبار چنين داستان‌هايي درباره زيارت عاشورا سؤال كردند. ايشان جواب دادند: «متن زيارت عاشورا، بر عظمت آن گواه است؛ خصوصا با ملاحظه آنچه در سند اين زيارت رسيده است كه حضرت صادق(ع) به صفوان مي‌فرماند: اين زيارت و دعا را بخوان و بر آن مواظبت كن. به‌درستي كه من چند چيز را بر خواننده آن تضمين مي‌كنم: 1-زيارتش قبول شود. 2- سعي و كوشش‌اش مورد تقدير و سپاس باشد. 3- حاجات او هرچه باشد، برآورده شود و نااميد از درگاه خدا برنگردد.