به گزارش رویترز یافته‌های این آنالیز نشان داد در گروه افرادی که دستخوش به‌اصطلاح «ناامنی شغلی» هستند، در مقایسه با گروه افرادی که نگرانی درباره از دست دادن شغلشان ندارند، به احتمال ۱۹ درصد بیشتر موارد جدید دیابت تشخیص داده می‌شود.
البته این بررسی ثابت نمی‌کند که ناامنی شغلی باعث ایجاد دیابت می‌شود. بااین‌وجود جین فری، نویسنده اصلی مقاله این پژوهش گفت: «در حالت ایدئالِ، امیدوارم که یافته‌های این بررسی به کاستن از ناامنی شغلی و افزایش قراردادهای مطمئن شغلی و دستمزدهای معقول بینجامد.»
بر اساس آمار سازمان جهانی بهداشت از هر ۱۰ نفر بزرگ‌سال در جهان یک نفر دچار دیابت است. اغلب این افراد دچار دیابت نوع ۲ هستند که هنگامی رخ می‌دهد که بدن نمی‌تواند به‌اندازه کافی انسولین تولید کند یا نسبت به انسولین مقاومت نشان می‌دهد.
فری از دانشگاه بریستول و یونیورسیتی کالج لندن و همکارانش داده‌های مربوط به ۱۹ بررسی شامل ۱۴۰۸۲۵ فرد بزرگ‌سال در آمریکا، استرالیا و اروپا را گردآوری کردند که هنگام شروع این بررسی مشغول به کار و عاری از دیابت بودند.
در آغاز این بررسی از شرکت‌کنندگان از آنان پرسیده شده بود که آیا نگران از دست دادن شغلشان در آینده نزدیک هستند یا نه. برحسب بررسی‌های متفاوت، ۶ تا ۴۰ درصد پاسخ‌دهندگان به این سؤال پاسخ مثبت داده و گفته بودند نگران از دست دادن کارشان هستند.
میانگین سالانه موارد جدید دیابت در این بررسی‌ها در طول ۱۰ سال بعدی از ۹ مورد به ازای هر ۱۰۰۰۰ شرکت‌کننده تا حدود ۸۵ مورد به ازای هر ۱۰۰۰۰ شرکت‌کننده متفاوت بود.
بر اساس یافته‌های این آنالیز که در ژورنال انجمن پزشکی کانادا منتشر شده است، افرادی که در آغاز بررسی ناامنی شغلی گزارش کرده بودند، در طول دوره پیگیری با احتمال ۱۹ درصد بیشتر مبتلا به دیابت تشخیص داده شده بودند.
هنگامی‌که پژوهشگران آنالیزشان را به داده‌های ۱۵ بررسی محدود کردند که تأثیر سن و جنس را هم بر خطر دچار شدن به دیابت نظر گرفتند، بازهم ناامنی شغلی با ۱۲ درصد احتمال بیشتر تشخیص دیابت همراهی داشت.
فری و همکارانش می‌گویند، این آنالیز جدید یافته‌های بررسی‌های پیشین را تکمیل می‌کند. ناامنی شغلی قبلاً با شاخص توده بدنی یا بی‌ام‌آی (معیار وزن نسبت به قد) ارتباط داده شده بود. بررسی‌های پیشین همچنین نشان داده بودند که افراد دستخوش ناامنی شغلی در معرض افزایش خطر حمله‌های قلبی و مرگ ناشی از مشکلات قلبی هستند.
بی‌ام‌آی بالا یک عامل خطرساز برای دچار شدن به دیابت است و دیابت به‌نوبه خود یک عامل خطرساز برای بیماری قلبی است.
استرس شغلی ممکن است باعث شود افراد به پرخوری و غرق شدن در رفتارهای ناسالم روی آورند، و هورمون‌های استرس می‌توانند نیز می‌توانند به‌طور مستقیم باعث افزایش وزن شوند و همه این عوامل در افزایش خطر دیابت نقش دارند.
البته فری توضیح داد که این آنالیز درباره خطر دچار شدن به دیابت در گروه بزرگی از افراد بوده است، و اشخاص نباید بیش‌ازحد درباره یافته‌های آن نگران باشند.
او گفت: «ما به یک رویکرد بهداشت جمعیتی و کاستن از قرارگیری افراد در معرض ناامنی شغلی نیاز داریم.»
کارشناسان می‌گویند این یافته‌های جدید هشداری برای افرادی است که با ناامنی شغلی مواجه‌اند، به‌خصوص افرادی که از قبل عوامل خطرساز زیادی برای دیابت دارند، مانند مردان و زنان دارای اضافه‌وزن یا زنانی که دچار دیابت گذرای بارداری بوده‌اند تا به رفتارهای سالمی مانند ورزش روی آورند.