آنها مي‌ديدند كه مردان غالبا با موبايل خود سرگرم هستند و گاهي هم از خواندن چيزي در آن مي‌خندند! حالا اما ديگر هر زن و مرد ايراني يك موبايل دارد و از آن رازآميزي گذشته خبري نيست. زنان و مردان در حال ارسال و دريافت تماس‌ها و پيام‌هايي درباره همه‌‌چيز هستند؛ از امور كاري گرفته تا اموري كه خنده بلند زنان را هم سبب مي‌شود! اما در يك نقطه اين معادله به‌نظر مي‌رسد كه به نفع زنان تغيير كرد؛ ظهور تلفن‌هاي همراه لمسي كه كار با آنها را ساده‌تر از گذشته كرد. اين موضوع براي زنان ميانسال جالب‌تر بود چون اكنون آنها توانستند به‌راحتي كار با اين پديده جادويي را تجربه كنند.
پيدايش شبكه‌هاي اجتماعي نظير تلگرام حتي زنان را يك گام هم جلوتر برد. آنها حالا مي‌توانند عضو گروه‌هايي شوند كه اطلاعات جور واجور را در اختيار‌شان مي‌گذارد؛ گروه‌هايي درباره طب سنتي، مد و لباس، شايعات پيرامون هنرپيشه‌ها و ستارگان سينما، گروه‌هاي ديني و صدها گروه ديگر كه البته زنان، به‌ويژه به مشتري پروپاقرص اين گروه‌ها تبديل شده‌اند. اگر در گذشته زنان بااصرار گوشي موبايل را از دست شوهران مي‌گرفتند، حالا اين مردان هستند كه از همسرانشان مي‌خواهند كه براي مدت كوتاهي هم كه شده موبايل را كنار بگذارند ! حالا براساس مشاهدات مي‌توان گفت اعتياد به شبكه‌هاي اجتماعي نظير تلگرام در زنان جوان و ميانسال بيش از ديگر گروه‌هاي اجتماعي در ايران است.
مردان در ابتدا از اينكه همسرانشان سرگرمي تازه‌اي يافته‌اند، خوشنود بودند؛ اما به‌تدريج با بالا رفتن ميزان علاقه زنان به شبكه‌ها نگراني آنها بيشتر شد. اين نگراني تنها از آن نظر نيست كه زنان وقت بيشتري را صرف شبكه‌هاي اجتماعي مي‌كنند، به كارهاي خانه نمي‌رسند يا وقت كمتري را در خانه به شوهرانشان اختصاص مي‌دهند؛ مسئله اين است كه زنان فرصت بيشتري براي بازتعريف هويت خود يافته بودند و اين مسئله نظام سنتي درون خانواده را تا حدودي به هم ريخته است.اشتباه در ارسال عكس‌ها ي خانوادگي يا ارسال مجدد يا فوروارد جوك به همه، با نظام اخلاقي سنتي و يا عرف جامعه ايران سازگار نيست و به اين ترتيب زمينه كدورت‌هاي خانوادگي ميان شوهران و زنان پديد آمده است.در برخي از موارد اين اشتباه‌ها به جنجال‌هاي زن و شوهري مي‌انجامد و تنش‌هاي خانوادگي ميان زنان و شوهران ميانسال تشديدمي‌شود.
بروز اين تنش‌ها يعني پژوهشگران اجتماعي بايد به گروه‌هاي اجتماعي توجه كنند و بدانند كه آثار و پيامدهاي اين شبكه‌ها مي‌تواند در گروه‌هاي اجتماعي مختلف متفاوت باشد. تنها نوجوانان و جوانان را به‌عنوان موضوع پژوهش برگزيدن به‌معناي چشم‌پوشيدن از ديگر بخش‌هاي جامعه است كه روابطي متفاوت با اين فناوري‌ها برقرار مي‌كنند.